Kompozycja czerwona

Kompozycja czerwona.

 Rośliny jednoroczne.
 Wysokość roślin 30-60 cm.
 Kwitnie od czerwca do października.
 Warunki uprawy:

 Wysiew nasion w marcu - kwietniu do półciepłego inspektu.
Na miejsce stałe wysadzać w połowie maja.
Można wysiewać w maju wprost do gruntu.
Stanowisko: Słoneczne. Rośnie dobrze na każdej glebie.
Zastosowanie: Na rabaty i kwiat cięty.

Kompozycję czerwoną tej firmy wysiałam wprost do gruntu!
Z tej torebki nasion zakwitły takie czerwone kwiatki :

 Wilec purpurowy (Ipomoea purpurea) –

 gatunek roślin zielnych należący do rodziny powojowatych.
 W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna.
Pnąca się, owijająca się wokół podpór. Osiąga wysokość do 3 m.
Kwiaty w kształcie szeroko rozwartego kielicha, o średnicy do 4 cm.
 Mają kolor u różnych odmian od białego poprzez różowy,

 purpurowy,purpurowofioletowy niebieski do fioletowego.
Roślina ozdobna służąca do okrywania ogrodzeń, balkonów, altan.
 Można go uprawiać w zwykłej ziemi ogrodowej,

 jednak lepiej rośnie w wapiennej i żyznej ziemi.
 Wymaga stałego podlewania.

 Dobrze rośnie w słońcu, ale może też rosnąć w półcieniu.

Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) –

 gatunek rośliny rocznej wywodzący się z rejonu śródziemnomorskiego (Sycylia),
 rozprzestrzeniający się także w innych rejonach i w wielu krajach uprawiany.
 W Polsce wyłącznie w uprawie jako roślina ozdobna.
 Łodyga kanciasta, wiotka, osiągająca od 1 do 2 m wysokości,

 w górnej części oskrzydlona.
Liście złożone z jednej pary eliptycznych listków.
 Niektóre liście przekształcone w wąsy czepne za pomocą

 których roślina chwyta się podpór.
Kwiaty zebrane w 1–3 kwiatowe grona.

 Kwiaty motylkowe o średnicy od 3 do 4 cm, silnie pachnące;
 o barwach białej, żółtej, różowej, pomarańczowej, niebieskiej.
 Uprawiany jest na rabatach i na kwiat cięty, na altanach, balkonach, pergolach.
 Idealnie nadaje się na osłonę dobrze oświetlonych ścian i ogrodzeń.

Rącznik pospolity (Ricinus communis) – 

gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych.
Pochodzi z Afryki, obecnie rośnie dziko w całej północnej Afryce i Sardynii.

W naszych warunkach osiągają od 2 do 3 m wys. 

W strefie tropikalnej osiąga wysokość około 10 m,
 przybierając pokrój dużego krzewu lub małego drzewa o zdrewniałych pędach,

 silnie rozgałęzionych.
W klimacie tropikalnym jest rośliną wieloletnią – krzewem lub małym drzewem.
 W klimacie śródziemnomorskim rącznik

 często zachowuje się jak bylina tracąca część nadziemną.

Zimuje tylko korzeń. W Polsce przemarza zimą.
 Należy do silnie trujących.

 Jej nasiona zawierają rycynę śmiertelną dla człowieka

 w dawce powyżej 0,2 g – ilości zawartej w trzech nasionach rącznika.

 Roślina uprawiana na całym świecie w celach ozdobnych,

 głównie ze względu na ładny pokrój, duże i zdrowo wyglądające liście,

 bujny wzrost oraz ładne owoce.

 Jej uprawa jest jednak niebezpieczna ze względu na silnie trujące właściwości.
W ogrodzie używany jest jako naturalny repelent przeciw kretom i turkuciom.
 W Polsce jest uprawiany jako roślina jednoroczna poprzez wysiew nasion.

 Jest bardzo wrażliwy na przymrozki (siewki marzną przy -1 °C).

Pozdrawiam ciepło...miłego nowego tygodnia życzę-:))

Begonia bulwiasta

Begonia bulwiasta, ukośnica bulwiasta (Begonia ×tuberhybrida) –

 gatunek rośliny z rodziny begoniowatych.
Powstała w wyniku krzyżowania gatunków

 pochodzących z krajów Ameryki Południowej.
 Wszystkie uprawiane begonie z tej grupy są kultywarami i mieszańcami wielu,

 dzisiaj trudnych już do ustalenia gatunków.

Bylina wysokości 30-35 cm, o mięsistych łodygach,

 wyrastających z nerkowatej bulwy.
 Bulwy są spłaszczone i mają grubą skórkę z dobrze widocznymi 

w ich górnej części śladami pędów nadziemnych.
 Kwiaty okazałe wyrastające z kątów liści, pojedynczo lub po kilka sztuk,

 są 4-działowe z wieloma pręcikami.
 Istnieją odmiany o kwiatach pełnych.

 Okres kwitnięcia od końca maja do przymrozków.
 Liście w kształcie sercowatolancetowatym są niesymetryczne,

 owłosione, na brzegach piłkowane.
 Wyhodowano odmiany o różnych kolorach kwiatów: 

białe, żółte, różowe, czerwone, w całej gamie odcieni.
 Kwiaty mogą też być pojedyncze lub pełne,

 listki okwiatu mogą być całobrzegie, ząbkowane, wcinane lub falowane.
 Istnieją też odmiany dwukolorowe.

Ogrodnicy dzielą odmiany begonii bulwiastej zazwyczaj na:

• begonie bulwiaste wielkokwiatowe.

• begonie bulwiaste drobnokwiatowe.

• begonie bulwiaste zwisające.

• begonie bulwiaste strzępiaste

Begonia strzępiasta czerwona  -  Begonia Fimbriata

( na opakowaniu miała być strzępiasta...)

 

 

 Begonia czasami uprawiana jest w mieszkaniach jako roślina pokojowa,
 częściej jednak uprawia się ją na zewnątrz pomieszczeń na balkonach,

 w altanach, na pergolach i trejażach.
 Często jest też uprawiana w gruncie na rabatach. 

Jest rośliną wieloletnią,
 w Polsce jednak często jest uprawiana jako roślina jednoroczna,
 gdyż jej bulwy są słabo wytrzymałe na mróz i muszą

 być przechowywane wewnątrz pomieszczeń.

 

 W ogrodzie powinna być to żyzna, próchniczna gleba o odczynie lekko kwaśnym.
 Najlepsze jest stanowisko lekko zacienione.
 Podlewać należy wodą bezwapniową, nie zwilżając przy tym liści.
 Zasadniczo podlewa się (jeśli nie padał deszcz) codziennie,

 tak, by ziemia była stale lekko wilgotna.
 Od kwietnia do września należy roślinę zasilać

 rozcieńczonym nawozem wieloskładnikowym.
Zasadniczo rozmnaża się je głównie wegetatywnie

 przez podział bulw lub sadzonki pędowe z częścią bulwy. 

Pozdrawiam gorąco i życzę wszystkim miłego dnia, dobrej pogody-:)).

Rozchodnik okazały

Rozchodnikowiec okazały (Hylotelephium spectabile) –

 gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae).
Pochodzi z Chin i Korei, rozprzestrzenił się również w Japonii. 

W Polsce jest uprawiany i bardzo rzadko dziczejący (efemerofit).
 Według niektórych ujęć taksonomicznych włączany był 
do rodzaju rozchodnik (Sedum) i stąd
w piśmiennictwie ogrodniczym często opisywany jest jako

 rozchodnik wielki (Sedum spectabile).

Rozchodnik wielki, rozchodnikowiec wielki (Sedum maximum ) –

 gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych.
 Pochodzi z Europy.

 W Polsce rozpowszechniony w Sudetach i Karpatach oraz na Pogórzu.
 Należy do rodzaju rozchodnikowiec (Hylotelephium) i prawidłowa

 jego nazwa polska to rozchodnikowiec wielki.
Bylina związana z sucholubnymi murawami o dużej przepuszczalności wody,

 porastającymi wapienne zbocza oraz okolice piarżysk.
 Występuje w górach do wysokości 1800 m n.p.m.

 Rośnie na glebach suchych, kamienistych,

 piaszczystych chętnie z zawartością wapnia.
 Rozchodnik wielki jest sukulentem,

 rośnie na podłożu suchym o dużej przepuszczalności,
dlatego ze względu na niedobory wody przystosował się do trudnych warunków,

 gromadząc zapasy wody w liściach i łodygach.
Roślina żywicielska dla gąsienic motyli: niepylaka apollo i modraszka orion.

Bylina tworząca gęste kępy. Sukulent liściowy, geofit.
Łodyga wzniesiona, prosta, gruba, mięsista, naga i nie rozgałęziająca się.

 Ma wysokość 30-50 cm.
Liście duże, jasnozielone, mięsiste, owalne,

 brzegiem ząbkowane i całe są niebiesko owoszczone.
 Mają klinowato zwężającą się nasadę i krótki ogonek.Ulistnienie skrętoległe.
Kwiaty zebrane w podbaldach na szczycie łodygi. Kwiaty różowe do ciemnoczerwonych (u odmian uprawnych), czasami (rzadko) białe.
 Płatki korony o długości 3-5 mm, odstające.
Zaczyna kwitnąć w końcu sierpnia i kwitnienie trwa do przymrozków.  

Jest dość często u nas uprawiany ze względu na ładny pokrój,

 piękne kwiaty i jasnozielone pędy dobrze komponujące się z innymi roślinami.
 Nadaje się do ogródków skalnych, obsadzania murków,

 skarp, grobów, obrzeży ścieżek.
 Może też być uprawiany w skrzynkach na balkonie, tarasach.
 Podziemne części nie przemarzają,

 tak, że doniczki mogą przez zimę przebywać na balkonie.

Bylina nie ma specjalnych wymagań co do gleby,

 rośnie dobrze nawet na jałowych glebach.
 Jest też jako sukulent bardzo wytrzymały na suszę.
 Wymaga dużo światła, ale może rosnąć także w półcieniu,

 tylko wtedy rozwija się i kwitnie słabiej.
Rozmnaża się go z sadzonek wiosną i latem,

 można go też rozmnażać przez podział kęp.
 Jest łatwy i mało pracochłonny w uprawie.

 Głównym zabiegiem pielęgnacyjnym jest spulchnianie ziemi wokół rośliny,

 by nie tworzyła się twarda skorupa.
 Zimą nadziemne pędy obumierają,

 ale wiosną rośliną odtwarza się z podziemnych korzeni i pędów.

Przesyłam moc ciepłych pozdrowień :).

Nasturcja

Nasturcja (Tropaeolum ) –

 rodzaj roślin z rodziny nasturcjowatych (Tropaeolaceae).
 Należy do niego ponad 80 gatunków pochodzących

 z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej.
Ze względu na efektowne kwiaty liczne gatunki nasturcji

 uprawia się jako rośliny ozdobne.
Wyhodowano odmiany o zwartym pokroju i krótkich pędach.
 Pędy są płożące lub pnące.

 

Nasturcja jest byliną, 

ale w Polsce ze względu na klimat uprawiana jest jako roślina jednoroczna.
 Uprawiana jest głównie przez wysiew owoców.
 Sieje się je zazwyczaj pod koniec kwietnia lub w maju kupkami po 2–3 owoce,

 wprost do gruntu.
 Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i nie wymaga nawożenia.
 Jeżeli rośnie w żyznej i dobrze nawożonej glebie wyrasta bardzo bujnie,

 ale kwitnie wówczas słabo.
 Może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu.

 

Roślina o płożących się lub wspinających się pędach,

 których długość dochodzi do 3–4 m.
Liście tarczowate, na długich ogonkach, jasnozielone.
Kwiaty lekko grzbieciste, wyrastające w kątach liści na długich szypułkach.
 U różnych odmian mają barwę od żółtej poprzez pomarańczową do ciemnoczerwonej.
 Nasturcja kwitnie od czerwca aż do pierwszych mrozów.
Owoc szarobeżowy, żebrowany orzeszek.
Dojrzałe owoce zbiera się w sierpniu i wrześniu,

 dosusza je w przewiewnym miejscu i wyłuskuje nasiona.

 

 Nasturcja to roślina, której zarówno liście i kwiaty są jadalne,

 mogą być stosowane do sałatek, nadając lekko pieprzowy smak.
Zielone nasiona nasturcji, można marynować w occie,

 są substytutem kaparów o podobnych właściwościach.

 

 Zebrać nasiona nasturcji przy dobrej, suchej pogodzie.
Zagotować posolony ocet z ziarnami pieprzu i 

(innymi przyprawami według uznania).
Na każde 600 ml octu dodać 1 łyżkę soli i co najmniej 6 ziaren pieprzu.
Zalewę octową z przyprawami gotować 10-15 minut.
Włożyć nasiona do wyparzonych, gorących słoików, zalać gorącą zalewą, 

dodając po kilka ugotowanych ziaren pieprzu i szczelnie zamknąć.
Jeśli słoiki będą szczelnie zamknięte,

 nasiona zachowają przydatność do spożycia przez kilka miesięcy.

 

 Jest powszechnie uprawiana,

 zarówno jako roślina ozdobna i jako roślina lecznicza .
Działa silnie na chorobotwórcze bakterie,
zwłaszcza atakujące drogi moczowe

 (zapalenie dróg moczowych) i oddechowe (zapalenie płuc i grypa).

Więcej o leczniczym działaniu nasturcji -  http://rozanski.li/?p=242

Nasturcja karłowa - kolor: mieszanka - kwitnie obficie.
Roślina krzewiąca się o dużych, pojedynczych kwiatach.
Nie lubi przesadzania.
Wymaga gleby lekkiej, ciepłej, niezbyt żyznej.

Co się to dzieje!

Co się to dzieje! Co się to dzieje!
Aż lękam się wyznać to komu:
Wiecie, że słońce dziś rano
Zajrzało do mego domu.

Aż lękam się wyznać to komu...
Trza mieć odwagę — do skutku!
Złociste, wiecie, nasturcje
Zakwitły w moim ogródku.

Trza mieć odwagę — do skutku,
Więc powiem wam jeszcze coś więcej:
Śród kwiatów śmiech, wiecie, rozbłysnął,
Szczery, radosny, dziewczęcy.

O, powiem wam jeszcze coś więcej,
tylko nie śmiejcie się ze mnie:
Ja, wiecie, czekałem na nią
I nie czekałem daremnie.

Tylko nie śmiejcie się ze mnie,
Dusza ma całkiem pijana!
Rzekła mi, wiecie: jak ślicznie,
Gdy słońce w dom zajrzy z rana!

Jan Kasprowicz

Pozdrawiam Wszystkich Odwiedzających...:))

Węgierka Zwykła

Śliwa domowa 'Węgierka Zwykła' (Prunus domestica) – odmiana uprawna (kultywar),należąca do grupy o późnej porze dojrzewania.
Odmiana bardzo stara o bliżej nieokreślonym rodowodzie.
Wywodzi się prawdopodobnie z Azji Mniejszej, 

skąd w czasie wojen i wędrówek ludów dostała się do Europy.
 Do Polski najprawdopodobniej przywędrowała z Węgier i stąd jej polska nazwa.
Jest jedną z odmian preferowanych w polskim programie rolnośrodowiskowym

 mającym na celu ochronę zagrożonych zasobów genetycznych.

Drzewo rośnie średnio silnie.

 W pierwszych latach po posadzeniu tworzy koronę stożkowatą,

 która później staje się kulistą, umiarkowanie zagęszczoną.

Owoce - najczęściej są średniej wielkości lub małe, 

o przeciętnej masie 25–30g, jajowate lub wrzecionowate.
Skórka jest brązowo granatowa, a w pełni dojrzałości granatowa, pokryta gęstym białym nalotem woskowym, z drobnymi, brunatnymi cętkami.
 Miąższ w zależności od typu i stanowiska uprawy ma barwę od zielonożółtej,

 przez żółtą do pomarańczowej.
 Jest jędrny, chrząstkowaty, ścisły i równocześnie soczysty, bardzo smaczny.

 Miąższ łatwo oddziela się od pestki.

 W okres owocowania  wchodzi dość późno, na ogół w 4–5 roku po posadzeniu.
Plonuje umiarkowanie obficie, lecz corocznie. Na dobrym stanowisku, tj. na żyznej,

 próchnicznej glebie, bogatej w wodę potrafi owocować bardzo obficie.
 Kwitnie bardzo późno i jest samopylna, nie wymaga zapylenia obcym pyłkiem.
Odmiana uprawiana jest głównie na podkładkach generatywnych

 takich jak siewki ałyczy.
 Nie należy jej uprawiać na stanowiskach zimnych i słabych glebach,

 bo owoce są bardzo drobne i często kwaśne.
Węgierka Zwykła jest odmianą średnio wytrzymałą na mróz.
 Jest odporna na brunatną zgniliznę drzew pestkowych lecz bardzo wrażliwa na wirusa ospowatości śliw wywołującego szarkę, najgroźniejszą chorobę śliw.
 Na zdrowym drzewie owoce mogą być długo pozostawione na drzewie, 

gdyż rzadko gniją.
W warunkach polskich w zależności od rejonu i typu dojrzałość

 zbiorczą osiąga od połowy września do końca października.

Drzewka  opryskujemy odpowiednim preparatem :

Jesień (drzewo bez liści) - Miedzian 50WP

MIEDZIAN 50 WP jest środkiem grzybobójczym,
 w formie proszku do sporządzania zawiesiny wodnej o działaniu kontaktowym do stosowania zapobiegawczego w ochronie roślin rolniczych,
 sadowniczych, warzywnych i leśnych przed chorobami grzybowymi i bakteryjnymi.
Zastosowanie:jabłoń, grusza, morela, śliwa, orzech włoski, pomidor, fasola, ogórek, mieczyk, wiśnia, czereśnia, porzeczka, agrest.

 Wczesną wiosną ( III -IV ), zanim pączki na gałęziach zaczną pękać i rozwijać się:
Wiosna - Miedzian 50WP
Wiosna - Miedzian 50WP (powtórzyć)
Wiosna - Calypso® 480 SC
Kwitnące drzewo tzw. na kwiat

 ( w czasie kwitnienia-grochodrzew biały, potocznie jest nazywany akacją) -

 Calypso® 480 SC

Calypso® 480 SC - Środek owadobójczy o działaniu kontaktowym i żołądkowym, przeznaczony do zwalczania szkodników ssących i gryzących

 w ziemniaku i roślinach sadowniczych.
W roślinie działa układowo.

•  skuteczny w zwalczaniu szkodników w sadach oraz stonki ziemniaczanej,
•     nieszkodliwy dla owadów zapylających i innych organizmów pożytecznych,
•     elastyczny termin stosowania,
•     długi do 4 tygodni okres działania.

Środek owadobójczy w formie koncentratu stężonej zawiesiny do

 rozcieńczania wodą,o działaniu kontaktowym,
 przeznaczony do zwalczania szkodników ssących i gryzących w ziemniaku, brzoskwini, jabłoni, gruszy, moreli, śliwie, wiśni, orzechu laskowym,

 agreście, jeżynie, malinie,
 porzeczce czarnej, porzeczce czerwonej,

 porzeczce białej, borówce wysokiej i żurawinie.

Cechy użytkowe środka powodują,

 że jest szczególnie przydatny do ochrony upraw amatorskich.
 Przede wszystkim Calypso jest nieszkodliwy dla owadów zapylających i innych organizmów pożytecznych, co powoduje, że termin stosowania jest elastyczny.
 Zabiegi można wykonywać nie tylko przed kwitnieniem i po kwitnieniu,

 ale również w jego trakcie.
 Z tego względu preparat ten jest bardzo przydatny w uprawach amatorskich
(gdzie najczęściej na niewielkiej powierzchni uprawia się

 wiele gatunków oraz odmian roślin).
 Można bowiem opryskiwać nim rośliny nawet wówczas,

 gdy obok znajdują się inne rośliny kwitnące.
 Insektycyd w roślinie działa układowo, ma długi okres skutecznego zwalczania mszyc, owocówki, zwójkówek, innych ważnych szkodników w sadach oraz stonki.
 Substancja aktywna preparatu należy do nowej grupy związków chemicznych i działa w sposób zasadniczo różny od dotychczas znanych preparatów.
 Odmienny mechanizm działania pozwala na skuteczne niszczenie owadów

 niewrażliwych na dotychczas stosowane środki.
 Środek jest bezpieczny dla użytkowników i konsumentów.

 Calypso najlepiej działa w temperaturach powyżej 10 ℃.

Polska śliwka - jest odmianą cenioną i nie zastąpioną

 do spożycia w stanie świeżym, moją ulubioną:

Odmiana ceniona ze względu na szerokie przeznaczenie owoców.

 Jest dobra do spożycia w stanie świeżym
i na przetwory (susze, dżemy, powidła, marynaty),

 służą do otrzymywania nalewek i śliwowicy.
Owoce zawierają ok. 8% cukru, 1,2% kwasów organicznych,

 sole mineralne, witaminy A, B1 i C.
 Mają właściwości lecznicze (przeczyszczające).

Pozdrawiam wszystkich...życzę miłego dnia i dobrej pogody :))