Aster

Aster – rodzaj roślin nasiennych należących do rodziny astrowatych,
obecnie zaliczane jest do niego około 250 gatunków.
 Naturalnie występują na półkuli północnej,
 na obszarach o umiarkowanym klimacie.
 Wiele z nich to rośliny ozdobne,
 chętnie uprawiane w ogrodach ze względu na dekoracyjne kwiaty.
 Obecnie rodzaj aster przeważnie ogranicza się do gatunków tzw. starego świata,
 z typowym przedstawicielem astrem gawędką (Aster amellus).
 Astry amerykańskie zostały sklasyfikowane do rodzajów:
 Almutaster, Canadanthus, Doellingeria, Eucephalus,
 Eurybia, Ionactis, Oligoneuron,
 Oreostemma, Sericocarpus i Symphyotrichum, 
nadal jednak stosowana jest wobec nich
 łącznie nazwa zwyczajowa „astry”.

Nazwa rodzajowa Aster pochodzi od starogreckiego słowa ἀστέρı (astéri),
 co znaczy „gwiazda”.
 Nawiązuje ona do gwiaździstego kształtu koszyczka kwiatowego.

Gatunki dziko rosnące w Polsce:

•  aster alpejski

•     aster drobnokwiatowy

•     aster gawędka

•     aster lancetowaty

•     aster nowoangielski, a. amerykański

•     aster nowobelgijski, a. wirginijski

•     aster solny

•     aster wierzbolistny

Byliny oraz wiecznie zielone lub sezonowo ulistnione podkrzewy o wielkości
 od miniaturowych roślinek do ok. 1,8 m wysokości.
 Mają pojedyncze, zazwyczaj całobrzegie liście, niekiedy pokryte włoskami.
Zewnętrzne kwiaty języczkowe u różnych gatunków w różnych kolorach
(białe, różowe, purpurowe, czerwone, niebieskie), zebrane w koszyczek.
 Wewnątrz koszyczka występują żółte lub różowe kwiaty rurkowate.


 Aster nowobelgijski (Symphyotrichum novi-belgii).
Używana jest też inna polska nazwa – aster wirginijski,
 lub zwyczajowa – marcinki.
 Pochodzi z Ameryki Północnej, rośnie nad rzekami.
Bylina, hemikryptofit - (roślina naziemnopączkowa).
 Kwitnie od sierpnia do listopada.
 Gatunek charakterystyczny o dużej zmienności formy kwiatostanu, liści,
 stosunku długości zewnętrznych i wewnętrznych listków okrywy koszyczka.
 Jest uprawiana w wielu rejonach świata jako roślina ozdobna.

 Bylina z kłączem.
 Łodygi sztywne, wzniesione, 40-120(140) cm wysokości,
 zwykle już poniżej połowy rozgałęzione;
 powierzchnia łodygi naga, jedynie gałązki kwiatostanu z linią włosków.
 Liście lancetowate, gładkie, zielone.
 Koszyczki kwiatowe, o średnicy 4 cm, zebrane w szczytową wiechę.
 Kwiaty języczkowate, różnobarwne (białawe, lila, niebieskawe, różowe).
 Kwiaty rurkowate żółte.
 

Nadaje się na rabaty kwiatowe i na kwiat cięty.
 W Polsce jest w pełni mrozoodporny.
 Roślina łatwe w uprawie.
 Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku lub w półcieniu,
 na przepuszczalnej i żyznej ziemi.
 Powinna mieć stale wilgotną glebę.
 Odmianom wysokim należy zapewnić podparcie.
 Po przekwitnięciu rośliny przycina się przy ziemi.
 Rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną przez zdrewniałe sadzonki.
 Od wiosny do lata należy dość silnie nawozić.
 Rośliny mogą być atakowane przez mączniaka prawdziwego,
 szarą pleśń, mszyce i ślimaki.

Pozdrawiam...miłego dnia życzę:)