Bażant

Bażant, bażant szlachetny, bażant łowny, bażant kolchijski,
 bażant zwyczajny, bażant pospolity, bażant obrożny,
 bażant właściwy (Phasianus colchicus)
 – gatunek średniej wielkości,
 zasadniczo osiadłego (choć samce mogą koczować) ptaka z rodziny kurowatych.
 Pierwotnie nie zamieszkiwał Europy poza deltą Wołgi.
 Był to ptak azjatycki zamieszkujący Kaukaz i Zakaukazie

 oraz pas od Iranu po Mandżurię,
 Chiny i północną część Półwyspu Indochińskiego. Nie odbywa wędrówek.

 

 Spotkać go można na całym obszarze niżowym kraju,
 choć występuje nierównomiernie, rzadko w północnych regionach.
 Jest nielicznym, miejscami średnio licznym, ptakiem lęgowym.
 W Polsce aklimatyzowano różne podgatunki,
stąd rozmaitość występujących u nas ptaków.
 Pierwsze bażanty znalazły się w polskiej awifaunie w XVI wieku.
 Populacje podtrzymuje wsiedlanie ptaków przez myśliwych dla celów łowieckich.
Zimują u nas,

 ale nie są to ptaki wytrzymałe na bardzo niekorzystne warunki klimatyczne
 i dość często mogą ginąć w okresach większych mrozów i śniegów,
 zwiększa się wtedy udział bażantów introdukowanych przez człowieka.

 

Zdolności adaptacyjne sprawiły,

 że bażant jest najliczniejszym dużym ptakiem w Europie Środkowej
 występującym na otwartych przestrzeniach.
 Zasiedla otwarte tereny o licznych śródpolnych krzewach,
 skraje pól, szuwarów, świetlistych lasów, śródpolne gaje,
uprawne pola z zakrzewionymi miedzami
 i ugorami oraz nadrzeczne zarośla blisko wody – stawy, mokradła i rzeki.
 W okresie lęgowym odbywa tam toki i szuka pokarmu. Preferuje obszary,
 gdzie może skorzystać z kryjówek i zostać bezpiecznie na noc.
 Zimą wybiera siedliska bogatsze w kryjówki

 i chroniące przed wiatrem i wysokim śniegiem.
 Mogą to być pasy trzcin i doliny rzek,

 gdzie spotyka się często wtedy duże stada bażantów.

Żywią się pokarmem roślinnym: zimą i po zbiorach zbóż latem nasiona
i owoce leśne bylin oraz roślin drzewiastych,
 oprócz tego zielone roślin, korzonki, jagody i ziarno chwastów i zbóż.
 Latem dieta wzbogacona jest o duże ilości owadów,
 w tym stonkę ziemniaczaną oraz mrówki (i ich jaja),muchy,
 poza tym dżdżownice, ślimaki. Czasem mogą być to nawet żaby,
jaszczurki, gryzonie, małe ryby i padlina.
 Podobnie jak u innych ptaków grzebiących młode żywią się

 przede wszystkim pożywieniem zwierzęcym.
 Pokarmu szukają na ziemi – chodzą lub podbiegają w razie potrzeby.
 Rozgrzebują też glebę pazurami i dziobem wybierają pokarm.
 Jego skład zależy od możliwości danego siedliska i pory roku.
Te występują niekiedy blisko zabudowań ludzkich,
 gdzie mają zapewniony pokarm i tępią szkodniki na korzyść człowieka.
 Noce spędzają na większych gałęziach drzew

 i w krzewach na które wzlatują wieczorami.

 

Bażant łowny dominuje w Polsce jest efektem krzyżówki.
Samce są znacznie większe od samic z dłuższym,

 ostro zakończonym ogonem (do 50 cm)
 i kolorową szatą godową –

 najczęściej zielona głowa z metalicznym połyskiem i dwoma małymi czubkami,
 wokół oczu naga czerwona skóra o kształcie płatków, 

na szyi biała obroża o różnej szerokości.
 Rdzawo złote plecy z fioletowym połyskiem, pióra zakończone jasno.
W ostatnich dniach marca niespodzianie pojawił się w ogrodzie
 ( zdjęcia są nie wyraźne bo przez szybę...).

 

 

Wiosną zimowe grupy rozpadają się.
 Koguty oznaczają swe terytorium głośnym

 i przenikliwym okrzykiem „guu-gok” go-gok”
 po którym następuje kłapanie skrzydłami.
 Znajdującym się w jego rewirze samicom

 imponuje prezentami z pokarmu i postawą.
 Koguty mogą prowadzić walki ze sobą, ale nie są one zwykle krwawe.
 Mają kilka partnerek i tylko wyjątkowo tworzą pary monogamiczne.

"Bliscy i oddaleni"

Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało

są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło

bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają-to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami

można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się spowrotem.

ks. Jan Twardowski

Na najbliższe dni życzę Wam dużo słoneczka, aby śniegu szybko ubywało.

 

 

Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie:)