Żagwin

 Żagwin, obrecja (Aubrieta Adans.)
 – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych.
 Należy do niego ok. 12 gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego
 oraz w Azji Mniejszej aż po Iran.
 Nazwa rodzaju pochodzi od nazwiska francuskiego malarza Claude Aubriet.

Żagwin zwyczajny (Aubrieta deltoidea),
 nazywany też obrecją zwyczajną
– gatunek rośliny z rodziny kapustowatych.
 Pochodzi z obszaru Turcji oraz południowej Europy.

 Niska roślina darniowa tworząca szeroko ścielące się

 i gęste kobierce o wysokości do 10 cm.
    Liście pojedyncze, matowozielone, grubo ząbkowane, owłosione.
    Kwiaty drobne, różowo-fioletowe zebrane w krótkie grona.
 Kwitnie bardzo obficie od kwietnia do czerwca.

Żagwin ogrodowy (Aubrieta ×cultirum)
- to mieszaniec otrzymany przez skrzyżowanie

 żagwinu zwyczajnego z innymi gatunkami żagwinów.

Obrecja należy do niezbędnych i najcenniejszych bylin skalnych.
Uprawiany jako roślina ozdobna do obsadzania ogródków skalnych,
murków i na rabaty.
Tworzy szarozielone kobierce i poduszki, 
pokrywające się w czasie kwitnienia masą drobnych kwiatów
 o bardzo czystych i intensywnych barwach. Pędy krótkie i owłosione.
Kwiaty czteropłatkowe, zebrane w luźne grona na szczytach łodyg.
Szczególnie efektownie wygląda w kwietniu i maju.
Jest zimozieloną byliną dorastającą do 10 cm.
 Po przekwitnięciu należy żagwin lekko przyciąć,
 aby roślina bardziej się rozkrzewiła.
 Żagwin po kwitnieniu nie wygląda już zbyt dekoracyjnie
 i wymaga kilku tygodni na odrośnięcie nowych pędów po przycięciu.
  Często pojedyncze kwiaty pojawiają się na roślinie aż do późnego lata.

 Stanowisko słoneczne lub półcieniste, ciepłe.
 Wrażliwy na palące słońce, które powoduje zasychanie liści a potem całej rośliny.
 Gleba zawierająca wapń, ciepła, dość żyzna, lekka,
 przepuszczalna, dobrze zdrenowana.
 Ciężkie gleby i nadmierna wilgotność powodują zagniwanie roślin.
Jest wytrzymały na mróz, często jednak jego pędy uszkadzane są
 przez zimne wiatry i słońce.
 Rozmnaża się go z sadzonek lub przez podział bryły korzeniowej.
 Sadzonki pobiera się z krótkopędów po przekwitnięciu rośliny.

Żagwin szeroko się rozrasta tworząc gęste, niskie poduszki,
 pokryte całkowicie w czasie kwitnienia masą drobnych kwiatów,
niestety mój jest po jesiennym przesadzeniu,
  kret upodobał sobie moje skalniaki i  bezlitośnie  mi niszczy !

Żagwin jest rośliną miododajną dla budzących się po zimie pszczół.

Ciepło i niezmiennie serdecznie Was pozdrawiam...:))