Rozchodnik ostry

Rozchodnik ostry (Sedum acre) –

 gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae).
 Występuje w stanie dzikim w północnej Afryce, zachodniej Azji,

 na Kaukazie, Syberii oraz w całej Europie.
W  Ameryce  północnej  był  kiedyś  hodowany  w  ogrodach,
a następnie  uległ  zdziczeniu.
Sedum  acre  jest w Polsce  rośliną  często  spotykaną.

  Występuje  ona na
terenie  całego  niżu  i  w  niższych  partiach  górskich  jako  roślina  pospolita,
tworząc  kępki  i  darnie  na  skałach,  kamieńcach,  suchych  stokach.
  Ponadto jest także  uprawianą rośliną ozdobną.

 

 

  Nazwa rośliny:
Człon  pierwszy  łacińskiej  nazwy  botanicznej sedum 

wyprowadza się niekiedy
 od łacińskiego sedeoere - siedzieć, uzasadniając  to  tym, że  roślina rosnąc  na  kamieniach  jakoby  na  nich  siedziała.
 Wywodzi się ją dalej od łacińskiego sedare  —  łagodzić,
 soczyste liście rośliny wywierają wpływ chłodzący i łagodzący ból przy ranach.
Rację mają raczej  ci badacze,

 co nazwę tę wyprowadzają od łacińskiego sedare,

 że względu na to, że rozchodnik ostry wywiera działanie uspokajające,
o czym wiedziano  od  dawna,  stosując  go  np.  przy  epilepsji.
Człon drugi łacińskiej nazwy acer-ostry

 wiąże się z paląco ostrym smakiem świeżej rośliny,
wywołującym nawet drapanie w gardle.

 Po wysuszeniu ostry smak częściowo zanika.
Polska nomenklatura ludowa dla tej rośliny nie jest jednolita,

 z tym, że przeważa nazwa rozchodnik.
Niekiedy u ludu występuje rozchodnik pod mianem botanicznym

 jako rozchodnik ostry,
gdzie jednak również napotkano dla tej rośliny nazwę pryszczeniec.
Miano rozchodnik jest najpospolitsze,dlatego że roślina rozchodzi się po ziemi.
 „Rozmnaża się jakoby rozchodząc się po ziemi’’.

 

 

 Rozchodnik ostry jest rośliną wieloletnią, 5-10 cm wysoką.
 Ma ona pędy bezkwiatowe oraz kwiatonośne.
 Pierwsze z nich mają gęste ulistnienie, podczas gdy u drugich -

 liści jest bardzo  mało.
 Liście rozchodnika  są wałeczkowate i  mięsiste - 

 podobnie  jak  u  innych  roślin  rodziny  gruboszowatych.
  Liście są  2 - 5  mm  długie,  dachówkowato  ułożone.
 Bylina kwitnie od maja do lipca.
Kwiaty jego są barwy żółtej, podobne do gwiazdek.

 Rozchodnik  ostry  ma  korzenie  stosunkowo  krótkie,  nitkowate, 

 nie  może zatem,
 czerpać wody z głębszych warstw ziemi.
 Posiada  on natomiast właściwości gromadzenia w sobie wody,
 którą może oszczędnie zużywać.
Dzięki temu przetrzymuje on nawet kilkutygodniowe susze.
  Ponadto  wyrwana  z  ziemi roślina  nie  tylko  nie  ginie,
  ale  nawet  rośnie  i  zieleni  się  przez  dłuższy  czas.
Wskutek  tego,  jeżeli  np.  chce  się  zapobiec  jej  dalszemu  wzrostowi,
 należy roślinę sparzyć.
 Czynią tak np. botanicy przygotowujący ją do zielnika.
 Jeżeli się  tego  zaniedba,
 roślina rośnie  w  dalszym  ciągu  między kartkami  zielnika.

 

 

 Nadaje się do ogrodów skalnych oraz do ogrodów naturalistycznych.
Rozsadzać można go przez cały rok. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby,
 wymaga natomiast stanowiska słonecznego i jest całkowicie mrozoodporny.

 

 

Roślina lecznicza :
 Surowcem zielarskim jest kwitnące ziele.
 Ze świeżego i suchego ziela przygotowywane są wodne i alkoholowe 

wyciągi o działaniu hipotensyjnym,
 przeciwmiażdżycowym, odtruwającym i moczopędnym.
Surowiec zawiera alkaloidy (sedamina, sedynina, sedrydyna), 

sporo rutyny, izoramnetyny, śluzy i kwas jabłkowy.
 W medycynie ludowej ceniony środek w leczeniu nadciśnienia, obrzęków,

 miażdżycy i spadku odporności na infekcje.
 Działanie rozchodnika jest silne i może drażnić przewód pokarmowy.
 Leczenie rozchodnikiem należy skonsultować z lekarzem.

Moc ciepłych pozdrowień przesyłam:).