Pomidor zwyczajny

Pomidor (Lycopersicon Mill.) –

 rodzaj roślin z rodziny psiankowatych.
 Pochodzi z Ameryki Południowej.Na świecie rozpowszechnił się od XVI w.
Początkowo przez wielu Europejczyków pomidor był uważany za roślinę trującą.
 Uprawiano go w ogrodach w celach dekoracyjnych.
W Polsce najpopularniejszym gatunkiem uprawianym i spożywanym jest

 pomidor zwyczajny.
 Kilka gatunków ma duże znaczenie spożywcze i występują one w 

licznych odmianach o różnych kształtach,
 barwach i wielkości owoców.

 W 1893 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych – 

porządkując kwestię zróżnicowania ceł na warzywa i owoce –
 dla celów podatkowych uznał pomidor za warzywo 

(na podstawie jego zastosowań kulinarnych),
 nie wyrokując jednak w kwestii jego klasyfikacji botanicznej.
 Podobnie traktowany jest on w Unii Europejskiej.
 Z naukowego punktu widzenia jadalna część pomidora pozostaje owocem.

 Pomidor; roślina gruczołowata, lepko owłosiona, o charakterystycznej woni.
Łodyga; do 1,5 m wysokości, u odmian szklarniowych nawet do kilku metrów.
Liście; pojedynczo lub podwójnie przerywanopierzastodzielne o odcinkach

 w zarysie sercowatojajowych, pierzastowcinanych.
Kwiaty; o koronie długości kielicha, żółte, o zaostrzonych płatkach,
 zebrane w jednostronne, kilkukwiatowe skrętki w kątach liści.
Owoce;soczyste, duże jagody.
 Owoce mogą mieć wielkość od 20 do ponad 100 mm średnicy.
 Kształt może być kulisty, wydłużony (przypominający śliwkę lub gruszkę),
 a także żebrowany (podobny do papryki).
Barwa owocu pierwotnie i najczęściej czerwona.
 Występują też odmiany pomarańczowe, żółte, zielone (dojrzałe) oraz czarne.
Komory owoców są wypełnione galaretowatą substancją, 

w której znajdują się nasiona.

Owoce pomidora zawierają m.in.:
 sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, kobalt, miedź, cynk,

 fosfor, fluor, chlor, jod, karoten, witaminy:
 K, B1, B2, B6, C, PP; kwasy: pantotenowy, foliowy, szczawiowy; biotynę.
Pomidory są bogate w likopen – przeciwutleniacz, który,
jak podejrzewano do niedawna, przeciwdziała zachorowaniom na nowotwory.
 Zawartość tych ważnych substancji odżywczych jest cechą odmianową
ale zmienia się również pod wpływem warunków klimatycznych i glebowych,
 miejsca uprawy i pory roku, stopnia dojrzałości. 

 Owoce pomidorów spożywane są pod różnymi postaciami:
 w stanie surowym, jako składnik zup, sosów, sałatek.
 Pomidory są też przetwarzane na soki, przeciery i koncentraty.

Pomidor jest rośliną klimatu ciepłego, 

jest bardzo wrażliwy na nagłe i silne zmiany temperatury.
Rośliny nie mają dużych wymagań glebowych,

 mogą być uprawiane na każdej glebie
odpowiednio zasobnej w składniki pokarmowe, niezbyt ciężkiej,

 nie podmokłej i łatwo nagrzewającej się.
 Pomidory to rośliny o długim okresie wegetacji i wysokich wymaganiach
 w stosunku do temperatury i światła dlatego uprawia się je wyłącznie z rozsady.
Owoce powinny być zbierane często,

 z roślin uprawianych w gruncie owoce zbiera się co 3-5 dni.
Zbiór w uprawie gruntowej należy zakończyć przed pierwszymi przymrozkami.

 Wraz z serdecznym uśmiechem przesyłam pozdrowienia życząc miłych chwil:)