Aster krzaczasty

Aster krzaczasty (Symphyotrichum dumosum) –

 gatunek byliny należący do rodziny astrowatych.
 Pochodzi z Ameryki Północnej.
 W Polsce nie występuje dziko.
Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.

Dawniej zaliczany był do rodzaju aster jako

 Aster dumosus i stąd jego polska nazwa aster.
 Jednak według nowych ujęć taksonomicznych przeniesiony został
 do innego rodzaju i obecnie prawidłowa jego nazwa to

 Symphyotrichum dumosum.
 Nie utworzono jednak nowej nazwy polskiej i nadal 

nazywany jest astrem.

Aster dumosus - Granat (jesienne marcinki)
Późno kwitnącą, kępiasta bylina,

 o pełnych koszyczkach kwiatowych zebranych w dekoracyjne wiechy.
 Dorasta do 40-50 cm wysokości.

 Fioletowo-purpurowe kwiaty pojawiają się we wrześniu.
 Pędy kwiatostanowe wzniesione, gęsto ulistnione, na szczycie rozgałęzione.
 Liście dość wąskie, ciemnozielone.
 Bylina wytwarza podziemne rozłogi, dzięki którym łatwo się rozrasta.
 Z tego względu astry należy odmładzać, co kilka lat, wykopując i dzieląc rośliny.

 


Aster dumosus - Aqua Compact (jesienne marcinki)
Krzaczasta, trwała odmiana rozrastająca się przez krótkie, podziemne rozłogi.
 Tworzy zwarte, ciemnozielone, półkuliste kępy, wysokości 30 cm.
 Pędy sztywne, silnie rozgałęzione.
Liście wąskolancetowate, siedzące, całobrzegie.
 Wspaniale prezentuje się w okresie kwitnienia - od sierpnia do października,
 kiedy rośliny pokryte są koszyczkami kwiatowymi.
Koszyczki - średnicy 3-4 cm, złożone z jasnych,

 lawendowo-niebieskich kwiatów języczkowatych,
 otaczających żółte kwiaty rurkowate, osadzone na długich,

 ulistnionych szypułkach,
 zebrane w luźne, silnie rozgałęzione, baldachokształtne wiechy.
 Barwne kwiaty zwabiają tysiące pszczół i motyli. 

Roślina ozdobna:

dość popularna i cenna z uwagi na dużą wartość dekoracyjną.
Nadaje się na rabaty, do obsadzania skarp i murków. 

Jest łatwa w uprawie.
 Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku lub w półcieniu,

 na przepuszczalnej i żyznej ziemi.
 Powinna mieć stale wilgoć w glebie.
Po przekwitnięciu rośliny przycina się przy ziemi.
 Rozmnaża się przez podział jesienią lub wiosną przez zdrewniałe sadzonki.
 W miejscach zacienionych słabiej kwitnie i jest bardziej podatna na

 choroby grzybowe.
Rośliny często są porażane przez mączniaka.

 Pozdrawiam...słoneczka na dziś i nadchodzące dni życzę:)