Jodła górska

Jodła górska (Abies lasiocarpa) –
 gatunek zimozielonego drzewa z rodziny sosnowatych.
 Pochodzi z Ameryki Północnej, występuje w górach Yukonu,
 Kolumbii Brytyjskiej, zachodniej Alberty,
 południowo-wschodniej Alaski, Waszyngtonu, Oregonu, 
zachodniej Montany aż do północno-zachodniej Kalifornii.
 Rośnie w górach na wysokości od 300 do nawet 3500 m n.p.m.
 w klimacie chłodnym, z długimi,
 bogatymi w śnieg zimami i chłodniejszym latem suchym w pierwszej połowie i obfitującym w opady w drugiej jego części i jesienią.
  Preferuje ubogie gleby bielicowe oraz miejsca kamieniste 
(nie rośnie na glebach wapiennych).
 W miejscach występowania rośnie razem ze świerkiem Engelmanna 
(Picea engelmannii) i sosną ościstą (Pinus aristata).
 W Ameryce popularna jako drzewko na choinki świąteczne.

 W Polsce w uprawie znajduje się kilka odmian jodły górskiej np.:
 'Compacta' - osiągającą do 3 m wysokości,
 'Argentea' - do 6 m wysokości, o igłach wyjątkowo długich – do 4 cm,
 'Green Globe' – kulisty pokrój do 1 m wysokości.

Jodła górska - korona gęsta, 
wąskostożkowata,regularnie rozgałęziona.
 Dorasta do 20 m wysokości (wyjątkowo do 40 m).
 Pędy żółto-zielone lub żółto-brązowe, z drobnymi rowkami wokół nasady igieł.
 Kora na młodych drzewach jasnoszara, gładka, 
w starszych egzemplarzach spękana i łuszcząca się dużymi płatami.
 Pączki małe, okrągłe lub owalne, 
pokryte bladymi pomarańczowo-brązowymi łuskami, pokryte żywicą.
Igły niebiesko-zielone do niebiesko-białawego, 2-3 cm długości, szerokości około 2 mm,
 na końcach nacięte lub całe, na spodniej stronie dwa białe paski,
 na młodych pędach rozłożone promieniście,
 na starszych w dolnej ich części grzebieniasto rozłożone, skierowane ku wierzchołkowi.
Szyszki: siedzące, jajowate, 
podłużne lub cylindryczne, 6-12 cm długości, 4 cm szerokości, 
niedojrzałe niebiesko-fioletowe, dojrzałe ciemnobrązowo-fioletowe.
 Łuski nasienne w kształcie wachlarza lub w kształcie klina, 1-2.5 cm.

 Pierwsze szyszki pojawiają się na drzewach w wieku 50 lat.

Jodła górska 'Compacta'

(Abies lasiocarpa 'Compacta') - odmiana karłowa.

 Bardzo zwarte, stożkowate drzewo dorastająca po 30 latach uprawy

 do około 3 metrów wysokości.

Ładny, prosty pień pokrywa charakterystyczna, korkowata, biało-szara korowina,

 dosyć trudno dostrzegalna ze względu na gęste ułożenie pędów.

 Same pędy są dosyć krótkie, sztywne, otoczone wokół srebrzystymi, 

szaro-niebieskimi igłami.

 Jodła górska 'Compacta' z wyglądu przypomina świerka kłującego,

 jednak w odróżnieniu od tego gatunku, igły jodły są na szczycie wcięte, 

tępe, miękkie i przyjemne w dotyku.

 Po roztarciu igły wydzielają intensywny, balsamiczny, przyjemny zapach.

Jodła górska jest w pełni mrozoodporna, 

natomiast czasami jest uszkadzana przez późne wiosenne przymrozki.

 Najczęściej uszkodzeniom ulegają najmłodsze przyrosty,

 które pojawiły się  po stronie południowej drzewek.

 Starsze drzewka zwykle są mniej narażone na tego typu uszkodzenia.

 Po posadzeniu rośliny dobrze reagują na ściółkowanie podłoża

 przekompostowaną korą sosnową.

 Oprócz walorów dekoracyjnych, 

ściółka sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności podłoża, 

obniża pH i dostarcza próchnicy, a także ogranicza zachwaszczenie.

W ogrodzie jodły dobrze rosną na glebach żyznych, 

wilgotnych, o kwaśnym pH podłoża.

 Najlepiej czują się w miejscach o dużej wilgotności powietrza, 

w pobliżu zbiorników wodnych, stawów, strumieni.

 Rośliny o niebieskim odcieniu igieł najlepiej sadzić na stanowiskach słonecznych,

 co sprzyja utrzymaniu wyraźnego,

 intensywnego koloru, charakterystycznego dla odmiany.

Ciepłe pozdrowienia...miłego dnia życzę:)