Lewizja

Lewizja (Lewisia) –

 rodzaj roślin wieloletnich z rodziny zdrojkowatych (Montiaceae)
 w obrębie rzędu goździkowców.
W niektórych, dawniejszych ujęciach systematycznych klasyfikowany 

do rodziny portulakowatych (Portulacaceae).
 Obejmuje ok.20 gatunków występujących w zachodniej części kontynentu północnoamerykańskiego.
 Rosną one zwykle w postaci niewielkich izolowanych populacji

 w miejscach skalistych lub na rumoszu skalnym w kanionach

 i na wysoczyznach górskich.
Wiele gatunków i mieszańców uprawianych jest jako rośliny ozdobne,
 głównie w ogrodach skalnych i przez miłośników sukulentów.
( Sukulenty, czyli rośliny gruboszowe, 

które gromadzą w swoich tkankach duże ilości wody.
 Mają też przystosowania umożliwiające oszczędną gospodarkę wodą.)

 

 

 Niewielkie byliny, z grubymi korzeniami i rozetami mięsistych liści.
 Łodygi płożące lub wzniesione, bezlistne w górze, pojedyncze lub rozgałęzione.
Liście mięsiste, skupione w przyziemnej rozecie liściowej,
 u niektórych gatunków obecne są także liście łodygowe,

 skrętoległe, naprzeciwległe lub okółkowe.
 Zwykle siedzące, czasem zwężone u nasady.

 Blaszka jest całobrzega lub ząbkowana.
Kwiaty pojedyncze lub liczne, zebrane w kwiatostany groniaste

 lub baldachokształtne wierzchotki.
 Wsparte trwałymi przysadkami, zwykle wyrastającymi po dwie w węzłach

 w obrębie kwiatostanu.
 Mogą one być zielone lub łuskowate, całobrzegie lub ząbkowane,

 także gruczołowato.
 W obrębie kwiatostanu kwiaty wyrastają na szypułkach lub są siedzące.
Wielokolorowe kwiaty; białe, różowe, czerwone, pomarańczowe, 

pojawiają się obficie od maja.

 

 

 Lewizja liścieniowa (Lewisia cotyledon)
Bylina tworząca rozety o średnicy do 20 cm.

 Liście grube i szerokie. Pędy kwiatowe wysokości do 25 cm.
 W kwiatostanie wiele dużych kwiatów o średnicy 2 cm,

 dwubarwnych np; biało–różowych,
kwitnie zazwyczaj maj/czerwiec.
 Wrażliwa na nadmiar wilgoci zimą.
 Wymaga gleby przepuszczalnej, piaszczysto–żwirowej,

 ale z dodatkiem kwaśnego torfu.

 

Lewizja należy do roślin potrzebujących drenażu,

bo nie znosi nawet krótkotrwałego zamakania.
Sadząc roślinkę w ogrodzie wybierzmy miejsce półcieniste

 na skośnym zboczu między kamieniami.
 Posadzenie jej pod skosem zapewnia na bieżąco odpływ wody.
 Jest odporna na mrozy i dobrze zniesie okres zimy,
 jeśli osłonimy ją daszkiem z płaskiego kamienia lub szyby,nie lubi
 by w kącikach rozetki liściowej stała woda lub zalegał śnieg.

Pozdrawiam, słoneczka i pogody ducha życzę:)).