Tawuła

Tawuła (Spiraea) – rodzaj krzewów z rodziny różowatych (rosaceae).
  W jego skład wchodzi ok.100 gatunków,

 spotykanych na półkuli północnej w strefie chłodnej i umiarkowanej.
 W Polsce dziko rosną 3 gatunki;

tawuła ożankolistna, tawuła średnia, tawuła wierzbolistna.
 Wiele innych jest uprawianych jako rośliny ozdobne.

 

Tawuły należą do najpopularniejszych krzewów ozdobnych

 spotykanych w naszych parkach,
 przydomowych ogródkach a także w zieleni miejskiej.

Łatwe w uprawie, w większości w pełni odporne na mróz i suszę,

 dobrze znoszą zanieczyszczone środowisko miejskie.

 Sadzi się je głównie dla kwiatostanów, złożonych z drobnych kwiatków o barwach

 od białej do bladoróżowej i czerwonej.
 Wiele tawuł charakteryzuje się atrakcyjnym ulistnieniem,

 zarówno letnim jak i jesiennym,
wytrzymałością na mróz i przeciętnymi wymaganiami glebowymi.

 Wszystkie tawuły wymagają pełnego nasłonecznienia – w cieniu słabiej kwitną.
Po przekwitnięciu powinny być przycinane.

Zastosowanie tawuł w ogrodach i parkach zależy głównie od wysokości krzewów, ponadto od pokroju, ulistnienia oraz kwitnienia.
 Z tawuł wysokich możemy tworzyć szpalery i nieformowane żywopłoty.
Odmiany nisko rosnące doskonale nadają się na obwódki, niskie żywopłoty,

 również na rabaty i ogródki skalne.
 Zróżnicowanie gatunkowe sprawia,

 że każdy znajdzie gatunek tawuły odpowiadający jego oczekiwaniom.

Tawuła szara (norweska) 'Grefsheim'
(Spiraea ×cinerea) 'Grefsheim'
Tawuła szara zwana norweską, jest bardzo dekoracyjną odmianą,
 występującą w ogrodach, przede wszystkim w odmianie ‘Grefsheim’.

Jest niewielkim, gęstym krzewem osiągającym około 1,5 m wysokości 

przy podobnej szerokości.
 Jej pędy są cienkie, delikatne, pokryte filcowatymi włoskami

 i w charakterystyczny sposób łukowato zwieszające.
 W kwietniu i na przełomie maja, jeszcze przed rozwojem liści,
 zeszłoroczne pędy na całej swojej długości pokrywają się drobnymi,
białymi kwiatami zebranymi w niewielkie baldachogrona.

Po kwitnieniu na pędach pojawiają się całobrzegie,

 wąskolancetowate liście długości około 2,5 cm.
 Młode liście są gęsto pokryte włoskami,

 co nadaje krzewom szarozieloną, matową barwę.
 Na jesieni liście przebarwiają się na żółto.

 Bardzo wytrzymała na mrozy i suszę.

 Dobrze rośnie na wszystkich uprawnych glebach ogrodowych.
 Lubi przede wszystkim stanowiska słoneczne,

 ale dobrze czuje się również w półcieniu.
 Praktycznie nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych,

 poza usuwaniem starych i martwych pędów.
Jest odporna na zanieczyszczenie powietrza, stąd nadaje się do sadzenia

 w warunkach miejskich oraz w każdym ogrodzie przydomowym.
 W czasie kwitnienia wyjątkowo malowniczo prezentuje się samotnie,

 wówczas wyeksponowane są pięknie przeginające się pędy.
 Podczas pełni kwitnienia krzewy są całkowicie białe.

 

 Jest to jedna z najwcześniej kwitnących tawuł rosnących w naszym klimacie,

 szkoda że już przekwitła...

 

 

Tawuły należą u nas do podstawowych krzewów ozdobnych,
 odznaczają się bowiem obfitym kwitnieniem.

 

 

Pozdrawiam słonecznie, pomimo deszczowej pogody :))