Jeżówka (Echinacea)

Jeżówka (Echinacea) –

 rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych.
 Należy do niego 9 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej.
 Gatunkiem typowym jest Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea).
Pozostałe gatunki jeżówek rzadziej znajdziemy w uprawie,

 mają one mniejsze koszyczki i węższe kwiaty języczkowe. 

Najczęściej jest uprawiana jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) w odmianach
 mniej lub bardziej różniących się od typu i w bardzo licznych odmianach mieszańcowych
(jeżówka odmiany mieszańcowe (Echinacea hybrida)).
 Charakteryzuje się stosunkowo szerokimi kwiatami

 języczkowatymi i dużym koszyczkiem kwiatowym.

Jeżówka - Zielna bylina o wysokości 60–150 cm.
Łodyga zielona do czerwonej. wzniesiona, nieznacznie rozgałęziona.
Korzeń; kłącze o długości do 15 cm, rozgałęzione,

 czerwonawobrunatne do ciemnobrunatnego na powierzchni.
 Posiada liczne podstawy łodyg.
 W środku jest włókniste i białe.
 Liczne korzenie są spiralnie skręcone.
 Na powierzchni drobno poprzecznie pomarszczone.
Liście; naprzemianległe, jajowate do lancetowato-jajowatych, 

nieregularnie ząbkowane, pomarszczone z obu stron,
 ciemnozielone z wyraźnymi jasnozielonymi nerwami.
 Blaszka liściowa jest gruba i błyszcząca.
Kwiaty; listki okrywy dużego koszyczka są ustawione w 2 lub 3 rzędach.
 Pełny osadnik kwiatostanowy jest lekko wypukły.

 Każdy z zewnętrznych, fioletowych,
języczkowatych kwiatów (4–6 cm) i wewnętrznych fioletoworóżowych kwiatów rurkowatych jest przyrośnięty do czerwonawego,
zaostrzonego i sztywnego przykwiatka, który wystaje ponad kwiaty rurkowate.
 Kielich jest zredukowany do bardzo małego wyrostka,

 jedna z działek ma do 1 mm długości.
 U odmian ozdobnych kwiaty są także w innych kolorach.

 Ciekawa bylina rabatowa i do ogrodów naturalistycznych.

 Użyteczna także na kwiat cięty.
Roślina w Polsce całkowicie odporna na mróz oraz na szkodniki i choroby.
 Rośnie najlepiej w miejscach nasłonecznionych lub lekko ocienionych.
 Wymaga żyznych gleb, umiarkowanie wilgotnych oraz próchniczych.

 Wskazane jest ściółkowanie.
 Po przekwitnięciu kwiatostany obcina się.
Rozmnaża się przez podział albo przez sadzonki.
 Źle znosi przesadzanie.

 

Roślina lecznicza;
Tradycyjnie stosowana w leczeniu objawów przeziębienia i grypy w celu skrócenia czasu infekcji dróg oddechowych oraz złagodzenia ich przebiegu.
Ekstrakty stosuje się także we wspomaganiu działania układu odpornościowego.
Surowiec zielarski -  wysuszone,

 całe lub rozdrobnione kwitnące nadziemne części rośliny 

oraz korzeń jeżówki purpurowej.
 Ziele jeżówki można stosować wewnętrznie i zewnętrznie.
 Sposób użycia:
(wewnętrznie) 1 łyżeczkę ziela zalać szklanką wrzątku i pozostawić

 na ok. 10-15 minut pod przykryciem.
 Można pić bez ograniczeń.
 (zewnętrznie w formie okładów) 2 łyżeczki ziela jeżówki zalać szklanką wrzątku i pozostawić pod przykryciem na ok. 15-20 minut.
 Stosować w przypadku problemów skórnych jako środek kosmetyczny, 

przeciwzapalny, ułatwiający gojenie się.

 Pozdrawiam...na najbliższe dni życzę miłych chwil...:)