Cebulica syberyjska

Cebulica syberyjska (Scilla siberica) –
gatunek byliny należący do rodziny szparagowatych.
 Pochodzi z zachodniej Azji, Kaukazu i wschodniej Europy.

W Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna,
 ze względu na swoje intensywnie niebieskie kwiaty
i kwitnienie wczesną wiosną;
 od marca do kwietnia.

Nieduża roślina, osiągająca wysokość zaledwie 10–15 cm.
Liście odziomkowe, podłużne,lancetowate o zaostrzonych końcach, mięsiste.
 Wyrastają wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami.
 Na szczycie nieulistnionego głąbika
 wyrasta 2–5 pojedynczych, zwisających kwiatów.
 Mają one dzwonkowaty kształt i składają się z 6 podłużnych,
 wolnych listków okwiatu o intensywnie
 lazurowoniebieskim kolorze z ciemniejszą pręgą.

Cebulicę syberyjską rozmnaża się
wegetatywne za pomocą cebulek bocznych.
Pojedyncza cebulka mateczna,
 tworząca mniejsze cebulki przybyszowe.
 Łuski okrywające gatunku purpurowe,
 odmiana 'Alba' ma białe łuski.

Jest to łatwa w uprawie roślina, której nie trzeba wykopywać na zimę.
 Można ją sadzić w słońcu lub w cieniu pod drzewami,
 sama się mnoży i po latach może zakwitać na dużych powierzchniach.
 Lubi glebę żyzną i wilgotną.
 Nadaje się do ogrodów skalnych, na rabaty.

Musiałam przesadzić,  w nowym miejscu rośnie gdzie chce...

Cebulica syberyjska może zakwitnąć już pod koniec marca
 w zależności od pogody,
 kwiaty są jedne z pierwszych kwitnących w ogrodzie,
bardzo chętnie odwiedzana przez pszczoły.
Prawie każdy kwiatek jest zapylony.

Pozdrawiam serdecznie i słonecznych dni jak najwięcej życzę.)