Szafran wiosenny, krokus wiosenny (Crocus vernus) –
gatunek bulwiastej byliny należącej do rodziny kosaćcowatych.
Występuje w naturze w Europie Środkowej
(przez Polskę i Niemcy biegnie północna granica zasięgu),
na wschodzie sięga Ukrainy, na południu Bałkanów i Włoch,
na zachodzie Hiszpanii i Francji.
Rozpowszechniony w uprawie.
Oprócz typowej formy w uprawie istnieją mieszańce z innymi gatunkami.
Systematyka tego gatunku jest niejasna.
Niektórzy autorzy wyróżniają wiele jego odmian,
które w niektórych ujęciach taksonomicznych podnoszone są do rangi
podgatunków lub oddzielnych gatunków.
Występujący w Polsce (Gatunek flory) - krokus spiski (Crocus scepusiensis)
– gatunek rośliny należący do rodziny kosaćcowatych.
W Polsce szafran spiski najliczniej występuje
w Tatrach i na Wzniesieniu Gubałowskim.
Rośnie także na Pilsku, Wielkiej Raczy (Beskid Żywiecki),
Gorcach, w Beskidzie Wyspowym i na Leskowcu (Beskid Mały).
Poza górami można go spotkać w okolicach Bochni,
Brzeska oraz w Kotlinie Sandomierskie.
Gatunek o niejasnej przynależności systematycznej.
Przez część opracowań ujmowany jako takson w randze gatunku.
Często włączany do szafranu wiosennego.
W Polsce gatunek objęty jest ścisłą ochroną.
Zagrożeniem dla gatunku jest zmiana jego naturalnych siedlisk:
zaorywanie łąk i pastwisk oraz zaprzestanie koszenia i wypasania łąk.
Duża liczba stanowisk jest chroniona w parkach narodowych:
Babiogórskim, Gorczańskim i Tatrzańskim.
Pojedynczy kwiat na szczycie bezlistnego pędu
(kwiat pojawia się bowiem przed rozwojem liści).
Kwiat duży, fioletowo-liliowy, o 6 płatkach korony.
Słupek jaskrawopomarańczowy, z szyjką o 3 znamionach.
Gardziel kwiatu owłosiona.
Znamię szafranu zawiera pomarańczowy barwnik – 3 duże, żółte pręciki.
Bylina, geofit. Kwitnie od marca do kwietnia.
Bardzo długi kielich kwiatu szafrana spiskiego wyrasta bezpośrednio z ziemi,
a zalążnia tkwi w glebie.
Podczas dojrzewania nasion szypułka kwiatu rośnie, tak,
że nasiona wysuwają się ponad glebę.
Przy niekorzystnych warunkach pogodowych kwiaty zamykają się.
Krokusy kwitną tak wczesną wiosną, że często w czasie ich kwitnienia spada śnieg.
Niezapylone kwiaty zwijają się wówczas ciasno w pąki i rozwijają ponownie,
gdy stopnieje śnieg.
Czasami nawet przebijają śnieg wydzielanym ciepłem i kwitną w śniegu.
Zapylone kwiaty po zasypaniu śniegiem marnieją,
ale zalążki w zalążni rozwijają się i dojrzewają w nasiona.
Siedlisko: łąki, hale, gatunek charakterystyczny dla koszonych lub wypasanych łąk.
Często tworzy bardzo liczne zbiorowiska,
całe łany (słynie z tego zwłaszcza Polana Chochołowska).
Szafran wiosenny, krokus wiosenny (Crocus vernus) -
Niska bylina cebulkowa o wysokości do 10 cm.
Kwitnie wczesną wiosną, z każdej cebulki wydając jeden tylko kwiat.
U dziko rosnących form kwiaty są barwy białej, różowej lub purpurowej,
u uprawianych kultywarów również żółte i niebieskie, istnieją też kwiaty pasiaste.
Popularna roślina sadzona w ogródkach skalnych lub na trawnikach.
Uprawianych jest około 30 gatunków.
gatunek bulwiastej byliny należącej do rodziny kosaćcowatych.
Występuje w naturze w Europie Środkowej
(przez Polskę i Niemcy biegnie północna granica zasięgu),
na wschodzie sięga Ukrainy, na południu Bałkanów i Włoch,
na zachodzie Hiszpanii i Francji.
Rozpowszechniony w uprawie.
Oprócz typowej formy w uprawie istnieją mieszańce z innymi gatunkami.
Systematyka tego gatunku jest niejasna.
Niektórzy autorzy wyróżniają wiele jego odmian,
które w niektórych ujęciach taksonomicznych podnoszone są do rangi
podgatunków lub oddzielnych gatunków.
Występujący w Polsce (Gatunek flory) - krokus spiski (Crocus scepusiensis)
– gatunek rośliny należący do rodziny kosaćcowatych.
W Polsce szafran spiski najliczniej występuje
w Tatrach i na Wzniesieniu Gubałowskim.
Rośnie także na Pilsku, Wielkiej Raczy (Beskid Żywiecki),
Gorcach, w Beskidzie Wyspowym i na Leskowcu (Beskid Mały).
Poza górami można go spotkać w okolicach Bochni,
Brzeska oraz w Kotlinie Sandomierskie.
Gatunek o niejasnej przynależności systematycznej.
Przez część opracowań ujmowany jako takson w randze gatunku.
Często włączany do szafranu wiosennego.
W Polsce gatunek objęty jest ścisłą ochroną.
Zagrożeniem dla gatunku jest zmiana jego naturalnych siedlisk:
zaorywanie łąk i pastwisk oraz zaprzestanie koszenia i wypasania łąk.
Duża liczba stanowisk jest chroniona w parkach narodowych:
Babiogórskim, Gorczańskim i Tatrzańskim.
Pojedynczy kwiat na szczycie bezlistnego pędu
(kwiat pojawia się bowiem przed rozwojem liści).
Kwiat duży, fioletowo-liliowy, o 6 płatkach korony.
Słupek jaskrawopomarańczowy, z szyjką o 3 znamionach.
Gardziel kwiatu owłosiona.
Znamię szafranu zawiera pomarańczowy barwnik – 3 duże, żółte pręciki.
Bylina, geofit. Kwitnie od marca do kwietnia.
Bardzo długi kielich kwiatu szafrana spiskiego wyrasta bezpośrednio z ziemi,
a zalążnia tkwi w glebie.
Podczas dojrzewania nasion szypułka kwiatu rośnie, tak,
że nasiona wysuwają się ponad glebę.
Przy niekorzystnych warunkach pogodowych kwiaty zamykają się.
Krokusy kwitną tak wczesną wiosną, że często w czasie ich kwitnienia spada śnieg.
Niezapylone kwiaty zwijają się wówczas ciasno w pąki i rozwijają ponownie,
gdy stopnieje śnieg.
Czasami nawet przebijają śnieg wydzielanym ciepłem i kwitną w śniegu.
Zapylone kwiaty po zasypaniu śniegiem marnieją,
ale zalążki w zalążni rozwijają się i dojrzewają w nasiona.
Siedlisko: łąki, hale, gatunek charakterystyczny dla koszonych lub wypasanych łąk.
Często tworzy bardzo liczne zbiorowiska,
całe łany (słynie z tego zwłaszcza Polana Chochołowska).
Szafran wiosenny, krokus wiosenny (Crocus vernus) -
Niska bylina cebulkowa o wysokości do 10 cm.
Kwitnie wczesną wiosną, z każdej cebulki wydając jeden tylko kwiat.
U dziko rosnących form kwiaty są barwy białej, różowej lub purpurowej,
u uprawianych kultywarów również żółte i niebieskie, istnieją też kwiaty pasiaste.
Popularna roślina sadzona w ogródkach skalnych lub na trawnikach.
Uprawianych jest około 30 gatunków.
Wiosna spóźniona o dwa tygodnie... i oto pierwsze oznaki
( dwie mroźne zimy bez śniegu wymroziły bulwki ...).
'Ruby Giant'
'Gipsy Girl'
'Pickwick'
Najlepiej rośnie na próchniczno-piaszczystej glebie i w pełnym słońcu.
Rozmnaża się go przez przybyszowe bulwki, lub z nasion.
Przystosowany jest do rejonów o cieplejszym klimacie,
jednak dobrze przetrzymuje u nas zimę,
aby zaś nie przemarzał przy bezśnieżnej a mroźnej zimie,
należy go przed zimą okryć (np, ściółką),
na wiosnę zaś przed zakwitnięciem ściągnąć okrycie.
Pozdrawiam wszystkich ciepło, słoneczną wiosną:)) .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz