Pasikonik śpiewający

Pasikonikowate (Tettigoniidae) – 

rodzina owadów prostoskrzydłych, długoczułkowych (Ensifera).
Wiele gatunków pasikonikowatych to owady głównie drapieżne,

 choć zjadają też pokarm roślinny.
Osiągają długość do ok. 10 cm.

 Ubarwienie zwykle zielonkawe.
 Długie pokładełko.
 Aparaty strydulacyjne pasikoników znajdują się na sztywnych,

pergaminowatych skrzydłach pierwszej pary.
 Jest to cecha odróżniająca pasikonikowate od szarańczowatych
 (oprócz długości czułków, które u pasikoników są dłuższe),
 u których aparat strydulacyjny znajduje się na tylnych nogach.
 Aparat słuchowy pasikoników umieszczony jest w piszczeli odnóży przednich.

 Tettigonia –

 rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae).
 Obejmuje owady dość duże, o masywnym ciele, barwie zielonej lub brązowawej,
 z długimi skocznymi tylnymi odnóżami.
 Przechodzą przeobrażenie niezupełne.

W Polsce występują 3 gatunki z tego rodzaju:

• Tettigonia viridissima – pasikonik zielony

• Tettigonia caudata – pasikonik długopokładełkowy

• Tettigonia cantans – pasikonik śpiewający

Pasikonik śpiewający (Tettigonia cantans) –
 gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae).
 Występuje w Europie i Azji.
 W Polsce spotykany jest na obszarze całego kraju, na wilgotnych,

 trawiastych terenach, w tym na torfowiskach.
 Pospolitszy w górach

 (z wyjątkiem Tatr, skąd nie został wykazany) i na północy kraju.

Pospolity gatunek,

 który można spotkać wśród krzewów i wyższych zarośli lub drzew.
 Stosunkowo często można go spotkać w miastach.
Charakterystyczną cechą wyróżniająca go od innych pasikonikowatych są

 stosunkowo krótkie skrzydła tylko nieznacznie zakrywające koniec odwłoka.
 Samce dają bardzo donośne koncerty o dźwiękach przyjemnych dla ludzkiego ucha.
 Ich śpiew jest bardzo szybki, przedzielony częstymi przerwami.

 Pokarm stanowią mniejsze owady i pajęczaki, niekiedy występuje kanibalizm,

 zwłaszcza wśród samców.

 Pozdrawiam...miłego i spokojnego dnia życzę-:).