wtorek, 29 listopada 2016

Winorośl właściwa


Winorośl właściwa (Vitis vinifera),
 nazywana także winoroślą winną, latoroślą winną –
 gatunek z rodziny winoroślowatych.
 Rośliny występujące w stanie dzikim i będące przodkami roślin uprawnych
 rosły niegdyś niemal w całym basenie Morza Śródziemnego,
 w rejonie Kaukazu i dalej na wschód po Turkmenistan.
 Winorośl uprawna, wyróżniana jako osobny podgatunek, rozprzestrzeniona została szeroko w postaci wielu odmian uprawnych na całym świecie.
 Od XIX wieku na znaczeniu zyskała hodowla nowych odmian, 
niekiedy krzyżówek międzygatunkowych,
 przede wszystkim w celu zwiększenia odporności na szkodniki i choroby winorośli 
oraz lepszego dostosowania do zróżnicowanych gleb.
 Winogrodnicy i naukowcy dążyli do jak najlepszego dostosowania
 uprawianych krzewów do potrzeb gospodarczych. 

Pnącze o długości do 10 m.
 Pień drewniejący, tęgi, może osiągać nawet 1,5 m obwodu.
 Kora szarobrązowa lub brunatna, podłużnie włóknista.
 Pędy są mniej lub bardziej bruzdowane, nagie lub z rzadka owłosione.
Pędy rozgałęziają się sympodialnie.
 Winorośl rosnąc czepia się podpór za pomocą widlasto
 rozgałęziających się wąsów czepnych,
 stanowiących właśnie takie zepchnięte na bok i zmodyfikowane pędy.
Liście pojedyncze, zwykle 3- do 5-klapowe, czasem dłoniastozłożone. 
Przylistki szybko odpadające.
 Kwiatostany wyrastają naprzeciw liścia i ich szypuła ma od 1 do 5 cm długości.
 Jest naga lub pajęczynowato owłosiona i nierzadko wyrasta na niej
 nierozgałęziony wąs czepny.
 Kwiaty są niepozorne, drobne, zwykle obupłciowe u podgatunku uprawnego,
osadzone są na szypułkach.
Mają wcześnie odpadający, drobny 5–działkowy kielich.
 Korona kwiatu składa się z 5 lancetowatych, żółtozielonych płatków,
 zrośniętych na szczycie.
 Podczas rozwoju owocu jest ona odrywana przez rozrastający się słupek,
 unoszona do góry i odpadająca.
Kwiaty są równoczesne, owadopylne lub samopylne.
 W Polsce kwitną od czerwca do lipca.
Owoc; kulista lub podłużna jagoda o średnicy do ok. 2 cm.
 Jest soczysta, słodka lub słodkokwaśna, u odmian uprawnych ma różne kolory –
 od jasnozielonkawego poprzez różowy i czerwony do niemal czarnego.
 Zawiera od 2 do 4 nasion.
 Nasiona mają kształt gruszkowaty lub owalny, mają dzióbek.
 Szypułka owocu wydłuża się i grubieje podczas owocowania.

 Winorośl właściwa jest szybko rosnącym, wieloletnim pnączem.
 Kwitnie na przełomie wiosny i lata.
 Owoce pojawiają się pod koniec lata i pozostają na roślinie do zimy.
 Jesienią liście przebarwiają się na kolor złocistożółty.


 Odmiany uprawne winorośli

W obrębie gatunku wyróżnia się kultywary, 
popularnie nazywane odmianami albo szczepami.
 Różnią się głównie owocami m.in. ich kolorem skórki, wyglądem,
 zapachem, smakiem, odpornością na warunki klimatyczne
 potencjalnym poziomem alkoholu i kwasowością.


Winorośl 'Kristaly'
Krzewy rosną silnie, plonują regularnie i obficie.
Owoce kuliste, średnie, jasnożółte, słodkie i smaczne, 
o nieco ziołowo-muszkatołowym posmaku.
Jedna z najwcześniej dojrzewających odmian deserowych,
owoce moga dojrzewać już w sierpniu.
 Krzewy są wytrzymałe na mróz,
 dlatego mogą być sadzone również w chłodniejszych regionach Polski.
 Są przeważnie odporne na choroby grzybowe, 
choć bywają porażane przez szarą pleśń. 





Winorośl 'Cascade'
Krzewy  rosną średnio silnie,mają tendencję do zagęszczania się.
Jagody są małe, granatowe do czarnofioletowych,
dojrzewają w drugiej połowie września.
Miąższ jest soczysty,sok słabo barwiący.
Znana od dawna i uprawiana odmiana przerobowa,
 wytrzymała na mróz i choroby.
 Nadaje się do uprawy także w chłodniejszych regionach Polski.

 

Z jagód wytwarza się przede wszystkim wina,
 poza tym wykorzystuje się je do bezpośredniego spożycia
 (także suszone jako rodzynki),
 do wyrobu soków, galaretek, dżemów, kwasu winowego i octu winnego.
 Z nasion tłoczony jest olej.
Z winogron pozyskuje się naturalne antyoksydanty (przeciwutleniacze).


 W sztuce chrześcijańskiej winna latorośl łączyła się z osobą Chrystusa,
 ideą nieśmiertelności i zmartwychwstania –
 jak np. latorośl w nagrobku Kazimierza Wielkiego na Wawelu.
 Jezus w przypowieściach przyrównuje siebie do krzewu winnego,
 a ludzi do latorośli;
jedne z nich zostają na krzewie i przynoszą owoce, 
inne zaś zostają obcięte i wrzucone w ogień.










Po prostu dobrego dnia życzę...pozdrawiam:)


 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz