Wiśnia

Wiśnia (Cerasus Mill.) –

 rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae).
 Występuje w około 60 gatunkach w strefie umiarkowanej półkuli północnej,

 głównie we wschodniej Azji.
 W Polsce w stanie naturalnym występują tylko dwa gatunki wiśni:
wiśnia karłowata, rosnąca na wyżynach południowych, prawnie chroniona,

 oraz czereśnia ptasia, zwana trześnią.

 Gatunki  występujące w stanie dzikim w Polsce:

•  wiśnia ptasia (w. dzika, trześnia, czereśnia)

• wiśnia karłowata (wisienka stepowa)

• wiśnia piłkowana (w. japońska)– gatunek uprawiany,

             jako roślina ozdobna

• wiśnia wonna (w. antypka, antypka)

• wiśnia pospolita (w. zwyczajna) – gatunek uprawiany

Sadownictwo: czereśnia ptasia jest szeroko wykorzystywana jako podkładka do
 szczepienia wiśni przeznaczonych do hodowli na glebach żyznych.
 Do hodowli na glebach ubogich jako podkładki używana jest wiśnia wonna.

Wiśnia pospolita (Cerasus vulgaris Mill.), w. zwyczajna –

 gatunek rośliny z rodziny różowatych.
Jest gatunkiem poliploidalnym, powstawała w Azji Mn i pd.- wsch,
 zapewne wielokrotnie jako wynik krzyżowania dipliodalnej czereśni ptasiej z tetraploidalną wiśną karłowatą.
 Występuje wyłącznie jako roślina uprawna oraz dziczejąca.

 Uprawiana głównie jako roślina sadownicza w licznych odmianach.
 W Polsce w uprawie można spotkać około 15 odmian,

a najpopularniejsza z nich to stara odmiana Łutówka.
 Wiśnia 'Łutówka' – odmiana uprawna (kultywar), nieznanego pochodzenia, najprawdopodobniej francuskiego lub holenderskiego.
 Uprawiana we wszystkich krajach, w których uprawia się wiśnie.
 W Polsce jest znana od dawna i bardzo popularna, 

jest najczęściej uprawianą wiśnią.
Jest odmianą samopylną, czyli może rosnąć w monokulturze i dobrze owocuje,
 jest także dobrym zapylaczem dla innych obcopylnych odmian.

 Drzewo rośnie średnio silnie na podkładce czereśni ptasiej lub słabo na antypce.
 Tworzy koronę dość rzadką, kulistą,
 o gałęziach skierowanych bardziej stromo w górę (czereśnia) lub 

rozchylających się na boki (antypka).
 Rozgałęzienia dalszego rzędu wyrastają pod kątem prostym i mają tendencję

 do zwisania i ogałacania się.
Owocuje wyłącznie na długopędach.
Liście; średniej wielkości, mięsiste, ciemnozielone,

 nieco rynienkowato ułożone wzdłuż nerwu.
Ogonki liściowe są sztywne, z długo utrzymującymi się przylistkami.
Kwiaty;wolnopłatkowe, płatki korony lekko wklęsłe, białe,

 dość duże, osadzone w podbaldaszkach po 4-5 sztuk,
 w pełni rozwinięte mają dużo nektaru.
 Kwitną późno i są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne.
Owoce;duże pestkowce, niekiedy bardzo duże (5-7g) szerokokuliste lub kuliste,
 o zaokrąglonym czubku i spłaszczonej stronie szwu.
 Skórka jest mocna, ciemno-wiśniowo-brązowa, nieco ciemniejsza wzdłuż szwu.
Strona przednia owocu jest spłaszczona, często z szerokim wklęśnięciem wzdłuż szwu, głębszym bliżej szypułki.
 Strona tylna równo uwypuklona, u większych owoców z widoczną płytką bruzdką.
 Szypułka jest średniej długości (32-42 mm), zielona, mięsista, 

dość gruba i miernie zrośnięta z owocem.
 Miąższ jest ciemnoczerwony, miękki, soczysty i kwaśny,

 dobrze oddzielający się od pestki.
 Sok ciemnoczerwony, barwiący.

 W warunkach polskich, w zależności od rejonu i typu gleby,

 dojrzałość zbiorczą osiąga w końcu lipca lub na początku sierpnia.

 Pąki kwiatowe są dość wytrzymałe na mróz.

Wiśnia rośnie najlepiej na przepuszczalnych i niezbyt ciężkich glebach,

 dobrze znosi suszę.

Drzewo jest wytrzymałe na mróz;

 na brunatną zgniliznę drzew pestkowych (monilioza) jest średnio wrażliwe,
 natomiast bardzo wrażliwe na drobną plamistość liści drzew pestkowych powodowaną przez grzyb Blumeriella jaapi (Rehm) Arx.
 Uprawiane na podkładce –

 czereśni ptasiej jest mniej wrażliwe na raka bakteryjnego.

Pozdrawiam  wszystkich...wspaniałego i słonecznego dnia życzę:)