sobota, 22 września 2012

Wrzos

Wrzos zwyczajny,wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
- należący do rodziny wrzosowatych (Ericaceae)
 Rodzimy obszar jego występowania obejmuje całą Europę,
 część Azji oraz północną Afrykę.
 W Polsce jest pospolity na całym obszarze.
Naturalne siedlisko;bory sosnowe, polany, zręby leśne.
 Czasem tworzy duże skupiska, tzw. wrzosowiska.
  Porasta suche lasy i torfowiska.
Zimozielona krzewinka, o gałązkach rozesłanych na ziemi.
 Liście igiełkowate, ułożone naprzeciwlegle.
 Kwiaty, drobne, dzwonkowate,
 zebrane w jednostronne grona na szczytach pędów.
 Roślina wybitnie kwasolubna i miododajna.
  Miód wrzosowy należy do najlepszych miodów kwiatowych,
 ma silny aromat i charakterystyczny ostry słodko-gorzki smak.
Bylina-kwitnie od sierpnia do października.

  Odmiany ozdobne stosuje  się na obrzeża rabat,do ogrodów skalnych.
  Jest też doskonałą rośliną okrywową.
Wrzosy są niskimi krzewinkami,
kwitną długo i bardzo obficie, a więc wtedy,
 gdy w ogrodzie mało już jest innych kwiatów,
  a ich kwiaty mają przepiękne kolory.
"Perełkowe" - tak nazywam moje najulubieńsze:


Najlepsza porą do sadzenia wrzosów jest wrzesień, są dość łatwe w uprawie.
Wrzosy sadzimy w przepuszczalnej, raczej suchej i kwaśnej ziemi.
Ogrodową dobrze jest przekopać z kwaśnym torfem i piaskiem,
 dodając trochę przekompostowanej kory.
Ziemię dobrze jest między nimi wyściółkować warstwą kory sosnowej.
 Nie tylko ograniczy to wysychanie ziemi, ale i wzrost chwastów.
 Kora chroni także korzenie przed mrozem, a rozkładając się, dostarcza próchnicy.
Szybko się rozrastają, tworząc barwne kobierce.
Najlepszy efekt można uzyskać sadząc w dużych grupach.
 Lubią stanowiska słoneczne, ale osłonięte od wiatrów.
 W upalne dni należy je podlewać, ale niezbyt obficie.
 Wrzosy płytko się korzenią,
 więc mogą korzystać tylko z wody zgromadzonej w wierzchniej warstwie gleby
 i choć są odporne na suszę, lepiej rosną i są zdrowsze,
 jeżeli nie brakuje im wody.

Przycinanie wrzosów polega na usunięciu przekwitłych kwiatostanów.
Rośliny po przycięciu zagęszczają się,
lepiej kwitną i nie tworzą pustych pędów pod kwiatostanami.
 Przycinamy dopiero wczesną wiosną następnego roku,
 bo przekwitnięte kwiatostany są dobrym zabezpieczeniem roślin przed mrozem.

 Wiosną należy zasilić wrzosy w ogrodzie, stosując nawóz
 specjalny dla roślin wrzosowatych, ponieważ zakwasza glebę.




  Pozdrawiam ciepło i życzę cudnej polskiej jesieni;) 

 



środa, 19 września 2012

Aksamitka

Aksamitka (Tagetes) -
  rodzaj roślin jednorocznych należący do rodziny astrowatych.
Obejmuje ponad 40 gatunków występujących w stanie dzikim
 na kontynentach amerykańskich
 w strefie klimatu tropikalnego i umiarkowanego ciepłego,
największe zróżnicowanie osiągając na obszarze Meksyku.
W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym,

 ale bardzo popularna roślina rabatowa.

Roślina allelopatyczna – olejek eteryczny wykorzystuje się w ogrodnictwie,
 gdyż ogranicza rozwój chwastów i odstrasza zapachem szkodniki glebowe.
 Podobne działanie ma sadzenie tej rośliny pomiędzy innymi uprawami.
 Używa się go także w kosmetyce.
 Kwiaty jadalne stosuję się do sałatek i do ozdabiania potraw.


Aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia) – jeden z gatunków aksamitki.
 Pochodzi z Meksyku i północnych rejonów Ameryki Południowej.
 W wielu krajach świata jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Mocno rozkrzewiona roślina z drobnymi,
 mocno wyciętymi liśćmi i drobnymi, licznymi kwiatami.
Roślina łatwa w uprawie.
 Wymaga stanowisk w pełnym słońcu i żyznej oraz przepuszczalnej gleby.
Po wiosennych przymrozkach nasiona można siać wprost do gruntu,
 a po wzejściu roślinki zbyt gęsto rosnące przerwać lub przenieść w inne miejsca.
 Przesadzanie znoszą dobrze – nawet w pełni kwitnące,
 przesadzone z bryłą ziemi i podlewane przyjmą się na nowym miejscu.


Mieszanka - kwiaty w odcieniach żółtego i pomarańczowego.


Aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula ) –
 gatunek rośliny z rodziny astrowatych.
Swoje pochodzenie wywodzi z Meksyku i Nikaragui,
 skąd gatunek ten został rozpowszechniony jako ozdobna roślina ogrodowa.


Roślina jednoroczna o silnie rozgałęzionych łodygach i pierzastodzielnych,
 piłkowanych liściach.
 Koszyczki kwiatowe pełne osadzone pojedynczo na szypułkach.
 Rośliny wydzielają ostry charakterystyczny zapach.
 Korzenie wydzielają substancje blokujące rozwój nicieni.
 Ta cecha sprawia, że aksamitkę uprawia się jako przedplon w uprawie
 niektórych gatunków roślin np.truskawek.


 AKSAMITKA PEŁNA NISKA (TAGETES PATULA NANA)
Kwitnie od czerwca do października
Wysokość : 20-25cm


Odmiana: Carmen
Kwiaty dwubarwne pełne o średnicy 4-5 cm.



Odmiana: Petite Yellow
Kwiaty pełne o średnicy 3 cm.
kolor: cytrynowo-żółty



Odmiana: Tangerine
Kwiaty jednobarwne, średnicy 4,5-5cm.
Kolor: pomarańczowy



Są to jednoroczne roślinki kwitnące od czerwca aż do pierwszych przymrozków,
 a ich kwiatki mają piękne słoneczne barwy.
 Są wyjątkowo mało wymagające, a przy tym bardzo trwałe.
 Rosną nawet na niezbyt urodzajnej ziemi i dość dobrze znoszą suszę.
 Potrafią wokół siebie zagłuszyć drobniejsze chwasty,
 nie straszne im choroby, same się rozsiewają.
Jest bardzo wiele odmian aksamitek różniących się od siebie wielkością,
 kształtem, wysokością i barwą kwiatostanów,
ale głównie przeważają odcienie żółte i pomarańczowe.


 Najlepiej kwitną posadzone na stanowiskach słonecznych lub półcienistych,
 z dość żyzną ziemią.
 W okresach bezdeszczowych należy je podlewać.
Ze względu na swoje walory dekoracyjne, odporność na choroby, szkodniki,
 wytrzymałość na warunki pogodowe – aksamitki cieszą się wielką popularnością.
 Ważną zaletą aksamitek jest także ich zdolność do niszczenia nicieni
  - dzięki substancji zawartej w korzeniach w miejscach,
 w których rosły aksamitki, jest znacznie mniej szkodników.



Pozdrawiam i życzę dobrej pogody...:))