Jastrun właściwy

Jastrun właściwy, 

złocień właściwy, jastrun wczesny (Leucanthemum vulgare) –
 gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.
 Rodzimy obszar jego występowania obejmuje dużą część Europy

 oraz Turcję i część Kaukazu.
Rozprzestrzenił się też na niektórych rejonach poza obszarem

 swojego rodzimego występowania,
 m.in. w USA, gdzie jest gatunkiem inwazyjnym.
 Jest dość pospolity na terenie całej Polski, w górach sięga aż po piętro halne.
Roślina łąkowa występuje: suche łąki, brzegi lasów, zarośla, miedze.
 Jest również uprawiany jak roślina ozdobna

 (popularnie nazywana margaretką).

 Złocień - roślina o trwałym, krótkim kłączu,

 z którego wyrasta różyczka zimujących liści.
Łodyga;wzniesiona i przeważnie pojedyncza, o wysokości od 70cm do 1m.
Liście odziomkowe o łopatkowatym lub okrągławym kształcie,ogonkowe.
 Wyrastające skrętolegle liście łodygowe siedzące,

 obejmujące łodygę silnie wciętą nasadą.
 Blaszka podługowata, nieregularnie ząbkowana.
 Środkowe liście łodygowe mają nasady słabo zwężone i niewyraźnie uszkowate.
Kwiaty duże osadzone na szczytach ulistnionych łodyg.
 Listki okrywy w młodych koszyczkach otulają kwiatostan,

 później rozprostowują się odsłaniając wnętrze koszyczka.
 Brzeżne duże, białe kwiaty to kwiaty języczkowe, pełniące rolę powabni.
 Są to kwiaty żeńskie, pozbawione pręcików.
 Wnętrze koszyczka wypełniają ściśle upakowane, drobne,

 obupłciowe kwiaty rurkowe o żółtej barwie.
 Kwiaty te dojrzewają stopniowo,

 poczynając od brzegu koszyczka w kierunku środka.
Owoc; jednonasienne niełupki dziesięciożeberkowe, bez rąbka kielichowego.

 Bylina kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylna.
 Zapylenie jest przeważnie krzyżowe,

 ale w końcowej fazie dojrzewania kwiatów może nastąpić ich samozapylenie.
Nasiona rozsiewane są przez wiatr lub przez zwierzęta roślinożerne.

Jastrun wielki Broadway Lights 'Leumayel'
(Leucanthemum maximum Broadway Lights 'Leumayel') -
 Kwiaty rozwijają się od czerwca do września w kolorze jasnobananowym,
 w trakcie kwitnienia przebarwiają się na kremowo.

Jastrun jest łatwy w uprawie, 

nie ma specjalnych wymagań co do gleby i jest w pełni mrozoodporny.
 Najłatwiej rozmnażać go przez podział bryły korzeniowej późną jesienią lub

 wczesną wiosną.
 Po przekwitnięciu kwiatostany ścina się, 

a jesienią przycina się całe rośliny tuż przy ziemi.
 Na wiosnę odnawiają się z podziemnych kłączy.

Miłego i spokojnego weekendu, pozdrawiam:)

Ogórek siewny

Ogórek siewny (Cucumis sativus) –

 gatunek ogórka z rodziny dyniowatych (Cucurbitaceae).
 Wywodzi się prawdopodobnie z gatunku Cucumis hardwickii

 dziko rosnącego u podnóża Himalajów.
W Indiach uprawiany był już ok. 3 tys. lat temu.
 W uprawie był znany już w starożytnym Egipcie, Grecji, Rzymie.
 W Polsce uprawa ogórka upowszechniła się w wieku XVI.
 Ogórek został szeroko rozpowszechniony i obecnie znany jest

 we wszystkich strefach klimatycznych.
 Owoce ogórka siewnego wykorzystywane są powszechnie w kuchni wielu krajów.
 Nazwa odnosi się zarówno do rośliny płożącej, jak i jej cylindrycznych, 

jadalnych owoców.

 

 

 Ogórek jest rośliną jednoroczną.
 Uprawiamy go siejąc nasiona wprost do gruntu lub z rozsady.
 Rozsadę najlepiej przygotować od razu w pojemnikach, 

bo ogórki źle znoszą przesadzanie.
 Nasiona wysiewać najlepiej wtedy, 

gdy temperatura gleby osiągnie powyżej około 12°C.
Kiełkowanie nasion następuje dopiero przy temperaturze gleby 15-18 °C.
 Optymalna temperatura wzrostu rośliny wynosi 20-25 °C.
 Zwykle możemy siać ogórki już w pierwszej połowie maja,
 ponieważ wcześniej zdarzają się niekorzystne dla nich ochłodzenia.
Jest wskazane w pierwszym okresie uprawy okrywanie agrowłókniną,
ponieważ chroni wysiane lub posadzone rośliny przed wiosennymi przymrozkami.
 Agrowłókninę należy zdjąć na początku kwitnienia ogórka,

 aby pszczółki mogły zapylić.

Liście; owłosione, dłoniaste, pięcioklapowe.
Korzeń; płytki
Kwiaty; Żółte, wyrastają z kątów liści.
 Ogórek posiada trzy typy płci kwiatów:
 męskie (z pręcikami), 

żeńskie (ze słupkiem) i hermafrodytyczne (organy żeńskie i męskie).
 Ilość kwiatów różnych typów płci na jednej roślinie oraz kolejność ich inicjacji determinuje płeć całej rośliny.
I tak wyróżnia się 3 podstawowe typy płci roślin ogórka:

•   jednopienny – posiadający zarówno kwiaty żeńskie jak i męskie

•     żeński – tylko kwiaty żeńskie

•     obupłciowy – tylko kwiaty hermafrodytyczne.

 Owoce; jagoda mniej lub bardziej wydłużona, różnej wielkości,

 o skórce gładkiej lub pokrytej brodawkami,
 wypełniona nasionami.
Kolor owoców jest zróżnicowany od ciemnozielonego do żółtego.
 Uprawia się wiele odmian gruntowych i szklarniowych w tym również
 odmiany partenokarpiczne nie wymagające zapylania i pozbawione nasion.
Ogórek jest gatunkiem obcopylnym -

 zapylania dokonują owady przeważnie pszczoły,
ale dobrze znosi zapylenie własnym pyłkiem.
Zbiór ogórków przeprowadza się w miarę dorastania kilkakrotnie w ciągu sezonu.

Owoce ogórka zawierają niewielkie ilości witamin i składników mineralnych.
Pomagają w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu,
 zawierają potas, sód, wapń, magnez, żelazo, fosfor, siarkę, krzem, chlor.
 Większość składników znajduje się nie w miąższu, lecz w skórce.
Surowe owoce zawierają askorbinazę, enzym, który utlenia witaminę C.
 Surowych owoców nie należy mieszać np.
 w sałatkach z innymi warzywami, takimi jak pomidory czy papryka, 

gdyż ich wzajemne działanie eliminuje witaminy.
Surowe owoce są dla niektórych osób ciężkostrawne.

Obecnie w ofercie producentów nasion jest wiele odmian

 ogórków polecanych do uprawy w gruncie.
 Najlepsze odmiany są wczesne, bardzo plenne, 

wyróżniające się bardzo dobrym wiązaniem owoców.
  Rośliny o średniej sile wzrostu, tworzące głównie kwiaty żeńskie.
 Owoce kształtne,zielone z jasnymi smugami, lekko błyszczące,
 bez tendencji do przerastania na grubość oraz do zniekształceń.
Przeznaczone do konserwowania i kwaszenia.
 Wykazujące kompleksową odporność na choroby, 

szczególnie na mączniaka rzekomego.

Ogórek jest rośliną wrażliwą na zimne wiatry.
Wymaga światła intensywnego, raczej rozproszonego.
Roślina ma bardzo wysokie wymagania wodne i glebowe.
 Lubi gleby strukturalne piaszczysto-gliniaste i gliniaste o wysokiej
zawartości substancji organicznych o odczynie zbliżonym do obojętnego.

 

 Warto pamiętać:
W uprawie ogórka dobrym sąsiedztwem jest np.
 kalarepa, sałata, buraki, selery, szpinak, koper cebula,
źle rośnie w towarzystwie pomidorów.
Ogórki trzeba podlewać ciepłą wodą

 najwięcej w okresie kwitnienia i wiązania owoców,
ponieważ ma płytki system korzeniowy, a wytwarza dużą masę zieloną.

Pozdrawiam w te upalne dni:)

Koper ogrodowy

Koper ogrodowy (Anethum graveolens) –
 gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.
 Pochodzi prawdopodobnie z południowo-zachodniej Azji.
 W Europie uprawiany był już w starożytności.
Obecnie uprawiana roślina przyprawowa na całym świecie.

 Koper jest bardzo zasobny w sole mineralne, wapń, żelazo, fosfor,
prowitaminę A, witaminę D, E, K, B1, B2, B6, B12, H,

 bardzo duże ilości witaminy C.
Wszystkie części rośliny zawierają olejek eteryczny, m.in.

 karwon, felandren, limonen.
 Roślina posiada również flawonoidy i kumaryny.
Napar z nasion kopru ułatwia trawienie, posiada także właściwości rozkurczowe.

 Surowcem przyprawowym są owoce i ziele,

 wykorzystuje się młode liście w postaci świeżej, mrożonej i suszonej.
 Suszy się w przewiewnym i zacienionym pomieszczeniu,

 wysuszone przechowuje w szczelnych opakowaniach.
 Można też je zamrozić lub konserwować w soli.
 Świeże liście dodaje się np. do sałatek, ziemniaków, jaj, serów twarogowych, zup.
 Pędy wraz z baldachami stanowią istotny składnik podczas kiszenia ogórków,

 kapusty i papryki.
 Używany jest do przyprawiania sosów, majonezów, octu ziołowego,
masła ziołowego  oraz do dekorowania potraw.

 Koper ogrodowy uprawia się bezpośrednio z siewu wprost do gruntu.
Ponieważ koper preferuje chłodniejsze temperatury, 

można siać go wprost do ziemi wczesną wiosną,

 kiedy temperatury nocą są niskie (-4°C).
Roślina jednoroczna, łatwa w uprawie.
Łodyga;sinawozielona, silnie aromatyczna, wysokość do 1,2 m.
Jest żeberkowana, dęta, naga, i rozgałęziona,
Liście;3-4-krotnie pierzaste o nitkowatych odcinkach.
 Dolne posiadają pochwiaste ogonki, górne są siedzące.
Kwiaty;żółte w wieloszypułkowych baldachach złożonych,

 bez pokryw i pokrywek.
Owoc;spłaszczona rozłupnia zawierająca

 rozłupki o soczewkowatym kształcie i długości 3-5 mm.

 Nasiona kopru wysiewamy wiosną wprost do gruntu i w miarę potrzeb
 możemy je dosiewać przez całe lato aż do jesieni.
Liście zbiera się wiosną lub latem przed kwitnieniem, 

a nasiona latem, gdy już dojrzeją.

Koper musi rosnąć w pełnym słońcu. 

Wymaga częstszego podlewania w czasie suszy.
Lubi podłoża dobrze spulchnione, żyzne i przepuszczalne,

 gleby wilgotnej – nie znosi jednak stałego zawilgocenia.
 Roślina ta jest rzadko atakowana przez choroby czy też szkodniki.

 

Pozdrawiam uśmiechem i życzę miłego dnia :-)).