Jabłoń 'Alwa'

Jabłoń dzika, płonka (Malus sylvestris) – 

gatunek jabłoni rosnący dziko w niemal całej Europie.
 Jest uprawiany w wielu krajach świata.
 W Polsce występuje rzadko na niżu i w niższych położeniach górskich.
Kwitnie w maju równocześnie z rozwojem liści.

 Kwiaty są przedsłupne i owadopylne.
 W Polsce rośnie w zaroślach, lasach liściastych i mieszanych oraz na ich obrzeżach.
 Zwykle nieliczna na stanowiskach. Rośnie bardzo wolno.
Używana była dawniej na podkładki dla szlachetnych odmian jabłoni 

oraz jako roślina lecznicza.

 Jabłoń niska, rajska jabłoń (Malus pumila) –

 gatunek drzewa z rodziny różowatych.
 Występuje w klimacie umiarkowanym w południowej Europie, na Kaukazie.
Jest gatunkiem niezwykle zmiennym, polimorficznym,

 często dzielonym na wiele podgatunków i odmian.
Sadzona jako roślina ozdobna.

 Rozmnażana jest wegetatywnie z odrostów korzeniowych lub sadzonek.
 Szlachetne odmiany jabłoni szczepione na jabłoni niskiej odznaczają się niskimi wymiarami oraz wczesnym i obfitym owocowaniem.
Z odmian botanicznych M. pumila wyselekcjonowano cały szereg podkładek charakteryzujących się małą siłą wzrostu,
 które są podstawą współczesnego, intensywnego sadownictwa.
 Należą do nich m.in.

 wyselekcjonowane w angielskiej stacji badawczej East Malling - M9
 (najpopularniejsza obecnie podkładka dla jabłoni na świecie),
 M4 czy M7 a także wyselekcjonowane w Merton Malling MM106, M26 i M27.
Takie samo pochodzenie mają wyselekcjonowane w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach polskie podkładki o symbolach P2 i P22.
W wyniku skrzyżowania jabłoni dzikiej i jabłoni niskiej powstała jabłoń domowa,
uprawiana obecnie w ogromnej ilości kultywarów.

 
Jabłoń 'Alwa' - Polska odmiana,

 wyselekcjonowana w Instytucie Sadownictwa w Skierniewicach

 przez Aleksandra  Rejmana,
 Wacława  Dzięcioła i Marię Grochowską z populacji siewek

 otrzymanych z wolnego zapylenia odmiany ' Macoun'.

 Jabłoń 'Macoun' (owoce o ciemnoczerwonej skórce i białym,słodkim miąższu)
to skrzyżowanie odmian 'McIntosh' i ' Jersey Blacka'.
Pochodzenie;

 Genewa, Nowy Jork , USA, po raz pierwszy wprowadzono w 1923 roku.
Przypuszcza się, 

że drugim rodzicem jest odmiana 'Boiken'(owoce średniej wielkości, 

kulistostożkowate, o zielonożółtej skórce

 (czasem pokrytej różowym rumieńcem) i białym, kwaskowatym miąższu),
 gdyż jej drzewa rosły w pobliżu kwatery hodowlanej.

 Drzewo:

 rośnie bardzo silnie zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu,
tworzy szeroką, 

kulistą koronę o konarach tworzących szerokie katy z przewodnikiem,
pokrytych niezbyt licznymi krótkopędami.
Ma skłonności do ogołacania konarów.
 Kwitnie średnio późno i długo,jest dobrym zapylaczem dla innych odmian.

Zapylacze:

'Cortland','Delikates','Empire','Gloster','Golden','Ligol','Lobo','Paulared','Szampion.

 Owoce: średniej wielkości, kuliste, 

lekko spłaszczone, z 5 wyraźnymi żebrami przy kielichu przechodzące na owoc.
Skórka zielonkawo-żółtawa, gładka, błyszcząca, 

pokryta na dużej powierzchni karminowoczerwonym, 

rozmytym rumieńcem z dużymi, wyraźnymi przetchlinkami,
rozsianymi po całej powierzchni owocu.
Miąższ jest kremowo biały, ścisły, jędrny, soczysty,

 winno-słodki, lekko aromatyczny.

Dojrzałość zbiorcza:
 owoce dojrzewają przeważnie w pierwszej połowie października.
 W chłodni przechowują się przez kilka miesięcy.
Dojrzałość konsumpcyjna: grudzień-marzec/kwiecień.

Właściwości  użytkowe: 

 odmiana  deserowa  i  przerobowa,  średnio podatna na parcha jabłoni,
a mało podatna na mączniaka.

 Jej drzewa są bardzo wytrzymałe na mróz.

  Wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonuje  umiarkowanie  obficie,

  wykazuje  skłonność  do  przemiennego owocowania.

Spokojnego, dobrego dnia życzę...pozdrawiam:)

 

Rozplenica japońska

Wiechlinowce, trawowce, plewowce (Poales) –

 rząd roślin jednoliściennych.
 Należy tu 16 lub 17 rodzin

 (pałkowate Typhaceae w niektórych ujęciach bywają rozbijane dodatkowo na jeżogłówkowate Sparganiaceae)
 liczące w sumie około tysiąca rodzajów i 18,3 tysiące gatunków.
 W kilku grupach bazalnych kwiaty są owadopylne,

 jednak u większości przedstawicieli są one drobne,
zredukowane i przystosowane do wiatropylności.
 Wiele roślin tu zaliczanych ma charakterystyczną, "trawiastą" budowę – z wąskimi,
 długimi liśćmi i z kwiatostanami złożonymi z drobnych kwiatów wyrastającymi

 zwykle na szczycie rośliny.

 Wyczyniec (Alopecurus) –

 rodzaj wieloletnich lub jednorocznych traw
 należących do rodziny wiechlinowatych (dawniej zwanych trawami).
Występują w umiarkowanych i chłodnych strefach klimatycznych.
 Rodzaj obejmuje około 60 gatunków,
 z czego w Polsce występuje:
wyczyniec czerwonożółty (Alopecurus aequalis)
wyczyniec kolankowy (Alopecurus geniculatus)
wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis)

wyczyniec pęcherzykowaty (Alopecurus arundinaceus)

wyczyniec polny (Alopecurus myosuroides)

 Włośnica (Setaria) – 

rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych.
 Należy do niego ok. 130 gatunków występujących

 głównie w strefie międzyzwrotnikowej.
 W Polsce występuje 6 gatunków

 jako antropofity zadomowione lub przejściowo dziczejące:
włośnica ber
włośnica Fabera
włośnica okółkowa
włośnica sina
włośnica zielona
włośnica zwodnicza

 Wiechlinowate (trawy), Poaceae (Gramineae) -

  rodzina roślin należąca do rzędu wiechlinowców.
Liczy ok. 11 tys. gatunków. 

Stanowi ona główny komponent roślinności stepowej, łąkowej i pastwiskowej.
 Należą do niej również ważne rośliny uprawne, w tym zboża.

 W Polsce występuje ponad 150 gatunków traw.
Są to rośliny zielne, (częściej byliny niż rośliny jednoroczne).
Ich charakterystyczną cechą jest zdolność krzewienia się,

 czyli wypuszczania licznych źdźbeł z tzw.
 punktów krzewienia występujących w dolnych częściach pędu.
Są przeważnie wiatropylne, czasami samopylne.

 Rozplenica japońska, piórkówka spłaszczona, trawa fontannowa 

(Pennisetum alopecuroide), (wyczyniec, włośnica) -
 rodzina roślin należąca do rzędu wiechlinowate( Poaceae).
 Gatunek wieloletnich traw występujących w Azji i Australii.
 Nazwa pochodzi od łacińskiego 'penna' czyli pióro i 'seta' włosia
znaczenie w odniesieniu do kwiatów o długich, pierzastych szczecin.

Piórkówka - bylinowa trawa ,tworzy gęste regularne, 

gęste kępy, wysokości 60-80 cm,
złożone z liści rozkładających się równomiernie na wszystkie strony.
 Silnie rozrasta się dopiero w drugiej połowie lata.
 Liście zielone, równowąskie, delikatnie zaostrzone, owłosione,

 dość sztywne, łagodnie przewieszające się.
We wrześniu i październiku wyrastają efektowne, puszyste,

 kłosowate kwiatostany na wzniesionych lub lekko przegiętych źdźbłach.
 Kłosy mają 5-20 cm długości, 3-5 cm szerokości,

 barwę kremową lub żółtawą i pojawiają się  do późnej jesieni.Wieloletnie egzemplarze wydają corocznie po 50-70, a nawet 100 kłosów.
 Zdobią one roślinę zarówno w stanie świeżym jak i po zaschnięciu, 

utrzymując się przez całą zimę.
 Nadają się do suchych bukietów.

Rozplenica japońska 'Little Bunny'
 Odmiana jest najmniejszą z karłowych odmian rozplenicy.
 Roślina razem z kwiatostanem osiąga wysokość 30 cm. 

Liść zielony, wąski i krótki.
Drobny kwiatostan białawo-zielony, 

przebarwiający się na brązowawo zazwyczaj schowany jest wśród liści.
 Wytwarzanie kłosów trwa bez przerwy od sierpnia aż do jesieni.
 Bardzo liczne kwiatostany zdobią roślinę zarówno

 w stanie świeżym jak i po zaschnięciu.

 

Rozplenica japońska 'Hameln'
 Odmiana tworzy gęste kępy,razem z kwiatostanem osiąga wys.90cm.
 Liść ciemnozielony, łukowaty, przebarwia się na pomarańczowo-brązowo,

 ewentualnie na beżowo.
 Okazały kwiatostan kłosokształtny, srebrnawy do różowawo-białego, 

przebarwia się na brązowawo,
kształtem podobny jest do kwiatostanów pszenicy,

 ułożony łukowato na zewnątrz kępy.
Zakwita najwcześniej ze wszystkich rozplenic,

wytwarzanie kłosów od lipca aż do jesieni.
 Wieloletnie egzemplarze wydają corocznie po 50-70, a nawet 100 kłosów.

Rozplenica japońska

 preferuje stanowiska słoneczne lub delikatnie zacienione.
Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne, 

zasobne w wapń i składniki pokarmowe.
 Źle rośnie na glebie zbitej, suchej i piaszczystej.
 W okresie wegetacji rośliny należy obficie podlewać i zasilać.
 Roślina ta bardzo dobrze znosi nasze warunki klimatyczne,
 jednak woli miejsca osłonięte od zimowych przeciągów.
 Warto szczególnie młode okazy zabezpieczyć na zimę przed mrozami.
Wczesną wiosną jeszcze przed ruszeniem wegetacji

 ścinamy wszystkie ubiegłoroczne liście jak najkrócej nad ziemią.

  Pozdrawiam...pozytywnych myśli i dużo radości na ten nowy tydzień:)

 

Winorośl właściwa

Winorośl właściwa (Vitis vinifera),

 nazywana także winoroślą winną, latoroślą winną –
 gatunek z rodziny winoroślowatych.
 Rośliny występujące w stanie dzikim i będące przodkami roślin uprawnych

 rosły niegdyś niemal w całym basenie Morza Śródziemnego,
 w rejonie Kaukazu i dalej na wschód po Turkmenistan.
 Winorośl uprawna, wyróżniana jako osobny podgatunek, rozprzestrzeniona została szeroko w postaci wielu odmian uprawnych na całym świecie.
 Od XIX wieku na znaczeniu zyskała hodowla nowych odmian, 

niekiedy krzyżówek międzygatunkowych,
 przede wszystkim w celu zwiększenia odporności na szkodniki i choroby winorośli 

oraz lepszego dostosowania do zróżnicowanych gleb.
 Winogrodnicy i naukowcy dążyli do jak najlepszego dostosowania

 uprawianych krzewów do potrzeb gospodarczych. 

Pnącze o długości do 10 m.
 Pień drewniejący, tęgi, może osiągać nawet 1,5 m obwodu.
 Kora szarobrązowa lub brunatna, podłużnie włóknista.
 Pędy są mniej lub bardziej bruzdowane, nagie lub z rzadka owłosione.
Pędy rozgałęziają się sympodialnie.
 Winorośl rosnąc czepia się podpór za pomocą widlasto

 rozgałęziających się wąsów czepnych,
 stanowiących właśnie takie zepchnięte na bok i zmodyfikowane pędy.
Liście pojedyncze, zwykle 3- do 5-klapowe, czasem dłoniastozłożone. 

Przylistki szybko odpadające.
 Kwiatostany wyrastają naprzeciw liścia i ich szypuła ma od 1 do 5 cm długości.
 Jest naga lub pajęczynowato owłosiona i nierzadko wyrasta na niej

 nierozgałęziony wąs czepny.
 Kwiaty są niepozorne, drobne, zwykle obupłciowe u podgatunku uprawnego,

osadzone są na szypułkach.
Mają wcześnie odpadający, drobny 5–działkowy kielich.
 Korona kwiatu składa się z 5 lancetowatych, żółtozielonych płatków,

 zrośniętych na szczycie.
 Podczas rozwoju owocu jest ona odrywana przez rozrastający się słupek,

 unoszona do góry i odpadająca.
Kwiaty są równoczesne, owadopylne lub samopylne.

 W Polsce kwitną od czerwca do lipca.
Owoc; kulista lub podłużna jagoda o średnicy do ok. 2 cm.
 Jest soczysta, słodka lub słodkokwaśna, u odmian uprawnych ma różne kolory –

 od jasnozielonkawego poprzez różowy i czerwony do niemal czarnego.
 Zawiera od 2 do 4 nasion.

 Nasiona mają kształt gruszkowaty lub owalny, mają dzióbek.
 Szypułka owocu wydłuża się i grubieje podczas owocowania.

 Winorośl właściwa jest szybko rosnącym, wieloletnim pnączem.
 Kwitnie na przełomie wiosny i lata.
 Owoce pojawiają się pod koniec lata i pozostają na roślinie do zimy.
 Jesienią liście przebarwiają się na kolor złocistożółty.

 Odmiany uprawne winorośli

W obrębie gatunku wyróżnia się kultywary, 

popularnie nazywane odmianami albo szczepami.
 Różnią się głównie owocami m.in. ich kolorem skórki, wyglądem,

 zapachem, smakiem, odpornością na warunki klimatyczne
 potencjalnym poziomem alkoholu i kwasowością.

Winorośl 'Kristaly'
Krzewy rosną silnie, plonują regularnie i obficie.
Owoce kuliste, średnie, jasnożółte, słodkie i smaczne, 

o nieco ziołowo-muszkatołowym posmaku.
Jedna z najwcześniej dojrzewających odmian deserowych,

owoce moga dojrzewać już w sierpniu.
 Krzewy są wytrzymałe na mróz,

 dlatego mogą być sadzone również w chłodniejszych regionach Polski.
 Są przeważnie odporne na choroby grzybowe, 

choć bywają porażane przez szarą pleśń. 

Winorośl 'Cascade'
Krzewy  rosną średnio silnie,mają tendencję do zagęszczania się.
Jagody są małe, granatowe do czarnofioletowych,

dojrzewają w drugiej połowie września.
Miąższ jest soczysty,sok słabo barwiący.
Znana od dawna i uprawiana odmiana przerobowa,

 wytrzymała na mróz i choroby.
 Nadaje się do uprawy także w chłodniejszych regionach Polski.

 

 

Z jagód wytwarza się przede wszystkim wina,

 poza tym wykorzystuje się je do bezpośredniego spożycia

 (także suszone jako rodzynki),
 do wyrobu soków, galaretek, dżemów, kwasu winowego i octu winnego.

 Z nasion tłoczony jest olej.
Z winogron pozyskuje się naturalne antyoksydanty (przeciwutleniacze).

 W sztuce chrześcijańskiej winna latorośl łączyła się z osobą Chrystusa,
 ideą nieśmiertelności i zmartwychwstania –

 jak np. latorośl w nagrobku Kazimierza Wielkiego na Wawelu.
 Jezus w przypowieściach przyrównuje siebie do krzewu winnego,

 a ludzi do latorośli;
jedne z nich zostają na krzewie i przynoszą owoce, 

inne zaś zostają obcięte i wrzucone w ogień.

Po prostu dobrego dnia życzę...pozdrawiam:)