Modrzewnica

Modrzewnica zwyczajna (Andromeda polifolia) –

 gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wrzosowatych.
Naturalny jej zasięg obejmuje Europę (z wyjątkiem części południowej)

 oraz część Azji (część Syberii i Mongolia).
W Polsce jest dość pospolita na niżu.
Występuje na torfowiskach wysokich,

 mszarach w obrębie torfowisk przejściowych, w borach bagiennych.

 Modrzewnica zwyczajna - niska, wolno rosnąca,

 zimozielona krzewinka, z podziemnymi rozłogami.

Liście zimozielone, skórzaste,wąskie, lancetowate, o podwiniętych brzegach.

Mają długość do 5 cm i szerokość do 5 mm.
 Na górnej stronie ciemnozielone, pod spodem z niebieskawozielonym nalotem.
Kwiaty drobne, dzbaneczkowate, 

zebrane w baldachogrona liczące 2-8 kwiatów na szczycie łodygi.
 Pojedyncze kwiaty mają długość 4-7 mm.
 Korona 5-krotna, dzbaneczkowata o zrosłych, różowych lub białych płatkach.

 Nietrwała, opada po przekwitnięciu.
Kwitnie od maja do czerwca, jest owadopylna,

 zapylana jest przez owady o długich narządach gębowych.
 Roślina trująca. Trujące są liście i młode gałązki.

Odmiany uprawne:

‘Compacta’ – o gęstym ulistnieniu, szarych liściach,

 różowych kwiatach i bardziej zwartym pokroju.
 ‘Major’ – bardzo podobna do Compakty tylko większa i masywniejsza.
‘Nikko’ – szczególnie obficie kwitnąca.
‘Blue Ice’ – o bielszych i nieco większych kwiatach oraz prawie siwych liściach.

 Modrzewnica pospolita (Andromeda polifolia) 'Blue Ice'
Zimozielona, zwarta krzewinka o wąskich listkach z silnym niebieskim nalotem.

 Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty różowe, liczne. 

Kwiaty ładnie kontrastują z liśćmi.  Osiąga wysokość do 25-30 cm

 

  Szczególnie nadaje się do ogródków skalnych.

 Rozmnaża się z nasion lub sadzonek pędowych.
 Najlepiej rośnie na kwaśnej, lekkiej glebie (z dodatkiem torfu kwaśnego),

 na stanowisko półcieniste.

 

 

 Pozdrowienia cieplutkie dla Was przesyłam;-)

Goździk brodaty

Goździk brodaty (Dianthus barbatus) –
 gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny goździkowatych.
 Rośnie dziko w Azji na obszarze Chin i Korei Północnej oraz w środkowej,

 wschodniej i południowej Europie.
 W Europie zaczęto go uprawiać od XVI wieku.

 

 W Polsce jest często uprawiany, 

zwykle jako roślina ozdobna na kwiat cięty lub na rabatach.
W uprawie występują zazwyczaj odmiany ogrodowe,
 które powstały w wyniku skrzyżowania z goździkiem chińskim,
 goździkiem kartuzkiem i in. Cechują się one karłowatym wzrostem,
 większymi i bardziej kolorowymi kwiatami, niż u typowego gatunku.
Kwiaty te często są wielobarwne, z plamkami na płatkach i plamą w środku.
 Uprawiane są jako rośliny dwuletnie, przeważnie z nasion.

Bylina tworząca luźne darnie o wysokości 30–70 cm.
Wzniesiona łodyga, prosta, naga, gruba i rozgałęziająca się.
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście eliptycznolancetowate,
 całobrzegie, ostro zakończone, bez przylistków, o szerokości 5–20 mm.
 Są jednonerwowe i zrośnięte nasadami.
kwiaty zebrane po 5–30 w gęste, główkowate wierzchotki.
 Kwiaty są siedzące, lub wyrastają na krótkich szypułkach.
 Kielich sztywny, złożony z 5 zrośniętych działek,
 korona z 5 wolnych płatków ząbkowanych na szczycie.
 U typowego gatunku jest ona pojedyncza, czerwonego koloru,
 u odmian ogrodowych jest pełna w różnych odcieniach czerwieni,

 często wielobarwna.
Kwiaty przedprątne, kwitną od czerwca do września,

 zapylane przeważnie przez motyle.

 

 

 Goździk brodaty należy do roślin dwuletnich.
Jednak na jednym miejscu w ogrodzie może rosnąć nawet kilka lat,

 gdyż sam się wysiewa.
Łatwy w uprawie i często jest określany jako kwiat wiejskiego ogrodu.
Nasion nie wysiewałam,  dostałam rozsadę
( przyznam się, że zapomniałam o nich, a przecież tak długo kwitną)

 

Wymaga słonecznych stanowisk i

 gliniasto-piaszczystych gleb o stałej wilgotności.

 

 

 
Pozdrawiam wszystkich serdecznie ;-)

Firletka

Firletka (Lychnis) –

 rodzaj roślin należących do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae).
Przedstawiciele tego rodzaju występują w strefach

 umiarkowanych i zimnych półkuli północnej.
 Niektóre gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne ze względu na piękne kwiaty.
Gatunkiem typowym jest Lychnis chalcedonica.
Według nowszych ujęć taksonomicznych rodzaj ten nie jest wyróżniany,

 a należące do niego gatunki zostały włączone do rodzaju Silene.
( Silene) Lepnica – rodzaj roślin należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Obejmuje ok. 500 gatunków.
Przedstawiciele tego rodzaju występują na półkuli północnej,

 głównie na obszarze śródziemnomorskim.
Rośliny zielne (jednoroczne lub byliny), rzadziej niewielkie półkrzewy.

 Ulistnienie naprzeciwległe, liście podługowate lub jajowate, całobrzegie, siedzące.
 Rośliny jednopienne lub dwupienne. Kwiaty dość duże z wielożyłkowym kielichem.
 Owoc: wielonasienna, pękająca torebka.
Wiele gatunków jest uprawianych jako rośliny ozdobne.

Gatunki flory Polski:

Firletka chalcedońska (Lychins chalcedonica = Silene chalcedonica) –

 gatunek uprawiany.
Łodyga, dość gruba, wzniesiona, nie rozgałęziająca się, o wysokości do 1,2 m.
Liście, szorstko owłosione, zebrane w przyziemną rozetę jajowate, zaostrzone.

 Liście łodygowe siedzące.

Kwiaty, zebrane po 10–50 w gęstą szczytową wierzchotkę.
 U formy typowej są pomarańczowe, ale istnieją odmiany o kwiatach barwy

 białej i różowej, a także o kwiatach pełnych.
 Kwitnie w lecie i krótko.Owoc, wielonasienna torebka.
Sadzona na rabatach i ogródkach skalnych. 

Preferuje słoneczne stanowisko, w półcieniu rośnie wyższa i bardziej rzadka.
 Podłoże powinno być kwaśne,

 próchniczno-gliniaste i zdrenowane żwirem (nie lubi dużej wilgoci w glebie).
Rozmnaża się ją przez wysiew nasion wczesną wiosną.

Firletka Jowisza (Lychnis flos-jovis = Silene flos-jovis) – gatunek uprawiany.
Bylina, rośnie dziko w południowych i zachodnich Alpach.
 Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna.
Sadzona na rabatach i ogródkach skalnych. W Polsce najczęściej przemarza.
Preferuje słoneczne stanowisko, w półcieniu rośnie wyższa i bardziej rzadka.
 Podłoże powinno być próchniczno-gliniaste i zdrenowane żwirem

 (nie lubi dużej wilgoci w glebie).
 Rozmnaża się ją przez wysiew nasion wczesną wiosną.
Bylina wysokości 45 cm,liście,dolne zaostrzone,

 podłużnie łopatkowate, łodygowe lancetowate.
 Są szaro owłosione.Kwiaty,karminowe, purpurowe lub białe,

 średnicy do 3,5 cm, zebrane po 4–10 w wierzchotce na szczycie łodygi.

 Firletka poszarpana (Lychnis flos-cuculi = Silene flos-cuculi) - roślina łąkowa.
  W Polsce jest rośliną pospolitą, porasta łąki wilgotne lub mokre wiosną, obsychające latem, często spotykana jest na torfowiskach niskich i moczarach.
 Często tworzy duże łany.

 Jest rośliną wskaźnikową zasięgu wylewów nad dużymi rzekami.
 Kwitnie od maja do czerwca,

 ma przedprątne kwiaty zapylane przez błonkówki i motyle.
 Używana była w medycynie ludowej.

Roślina ozdobna, uprawiana w kilku odmianach. 

Firletka wieńcowa (kwiecista) (Lychnis coronaria = Silene coronaria).
W wielu krajach, również w Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Silnie rozgałęziona bylina o szarych pędach,

 wysokości do 75 cm i szerokości do 45 cm.
 Liście jajowate, do jajowato-lancetowatych, srebrzyście omszone.
 Kwiaty u różnych odmian mają barwę od ciemnoróżowej do szkarłatnej,

 u `Alba` są białe.
 Zebrane w luźny kwiatostan, usytuowane na długich szypułkach.

Firletka wieńcowa (Firletka kwiecista, Firletka omszona) -

rośnie w moim ogrodzie od dawna, rozsiewa się sama,

 przesadzam młode sadzonki tylko wtedy, gdy rośnie w nie odpowiednim miejscu,

"...a wystarczyła tylko jedna chwila...", że ją kupiłam.

Krótkotrwała bylina ze stepowych obszarów Euroazji.

 U nas uprawiany w ogrodach kwiat dwuletni lub krótkotrwała bylina.

Sadzona na rabatach i ogródkach skalnych.

 Jest odporna na suszę. Stanowisko powinno być słoneczne, 

a podłoże próchniczno-gliniaste i zdrenowane żwirem

 (nie lubi dużej wilgoci w glebie).
 Rozmnaża się ją przez wysiew nasion wczesną wiosną,

 zazwyczaj też nasiewa się sama.
Po przekwitnięciu kwiaty należy usuwać.

 Pozdrawiam wszystkich bardzo ciepło i życzę miłego czerwcowego tygodnia ;-)

Rhododendron

Różanecznik, azalia, rododendron (Rhododendron)

 – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych (Ericaceae).
W stanie naturalnym występują głównie w Azji,

 w mniejszej ilości w obydwu Amerykach i w Europie.
 Różanecznik jest jednym z częściej uprawianych krzewów ozdobnych.
 Te gatunki i odmiany, które mają zimozielone, skórzaste liście,
 nazywane są zwyczajowo rododendronami lub różanecznikami,
 natomiast te o miękkich, lekko owłosionych i zrzucanych na zimę
 lub półzimotrwałych liściach nazywa się azaliami.

Są to krzewy lub drobne drzewa rosnące najczęściej w lasach górskich,
 gdzie mają zapewnioną właściwą wilgotność powietrza i półcień.
 Różaneczniki mają cały czas zwarty pokrój,

 azalie z początku mają luźniejszy pokrój,

 z czasem jednak zagęszczają się.
 U azalii już w lipcu zaczynają się na gałązkach wytwarzać pączki na nowy rok.
 Są to rośliny długowieczne.

Liście: Rododendrony mają nagie, duże i skórzaste liście,

 z górnej strony intensywnie zielone, spodem szarozielone.
 Na dolnej stronie liścia widać wyraźnie nerwy.

 Liście rododendronów są zimozielone i zdobią krzew przez cały rok .
 Azalie mają liście mniejsze, wąsko-eliptyczne.

 Jesienią liście azalii przebarwiają się na różne kolory i opadają przed zimą.

Kwiaty:  Z nierównymi płatkami korony, niemal grzbieciste,

 zazwyczaj zebrane w szczytowe baldachogrona.
 Są główną ozdobą azalii i różaneczników. Kwitną niezwykle obficie.
U azalii kwiaty rozkwitają przed rozwinięciem się liści,

 przez co są doskonale widoczne,
 u rododendronów kwiaty wyrastają na długich szypułkach w kwiatostanach

 na szczytach pędów i również są doskonale widoczne.
 U licznych odmian różaneczników występuje z wyjątkiem

 jasnoniebieskiego cała gama kolorów kwiatów
 – od białego do fioletowego, poprzez różne odcienie czerwieni.

Azalie dobrze znoszą nawet silne mrozy.
 Różaneczniki również, ale pod warunkiem, że nie braknie im w podłożu wody.
 Gdy bowiem w zimie zamarznie gleba, nie mają możliwości jej pobierania.
 Aby nie uschły w zimie, należy jesienią dobrze nawodnić podłoże wokół nich,

 by nasyciły się wodą przed zimą.
 Azalie natomiast źle tolerują silne wiatry.
 Powinny rosnąć w zasłoniętym miejscu,

 najlepiej nasłonecznionym lub półcienistym.
 Wymagają ziemi próchnicznej i kwaśnej (pH 4– 5).
 Ziemię taką można otrzymać poprzez dodanie

 do dobrej ziemi ogrodniczej kwaśnego torfu,
 zmielonej kory lub przegniłego igliwia.
 Doskonale prezentują się na tle iglaków.
 Rododendrony powinny rosnąć w miejscu zacienionym,

 ale w nasłonecznionym też będą rosnąć dobrze,
 pod warunkiem zapewnienia im stałego nawodnienia.
 W ogóle azalie i różaneczniki wymagają przez cały rok wilgotnego podłoża,

 źle tolerują suszę.
 W utrzymaniu wilgoci pomaga ściółkowanie korą podłoża wokół nich. 

W razie potrzeby trzeba je podlewać.
 Łatwo można przesadzać nawet duże różaneczniki

 (oczywiście wraz z bryłą korzeniową),

 gdyż mają zwartą, niedużą bryłę korzeniową.

Odmiany uprawne:

azalia wielkokwiatowa -'Golden Sunset'

Krzew o średniej sile wzrostu i rozłożystym, luźnym pokroju.
Dorasta do 1,5m wysokości i szerokości.
Kwiaty szeroko otwarte,

 czystożółte, ze złotożółtym dużym rysunkiem i długimi pręcikami.
Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Jest niezwykle popularna,
dlatego bardzo często można ją spotkać w przydomowych ogrodach.

różanecznik wielkokwiatowy - 'Nova Zembla'
Rozłożysty, zimozielony krzew o wzniesionym pokroju, z wiekiem dość luźny.

 Po 10 latach dorasta do 1,5 m wysokości i 1,6 m szerokości.

Kwiaty rubinowoczerwone, z wyraźnym,

 brązowoczerwonym rysunkiem na górnym płatku.

Kwitnie corocznie i niezawodnie w drugiej połowie maja.

Jest to podstawowa odmiana do nasadzeń w ogrodach i w parkach,

 o bardzo dobrej mrozoodporności.

Należy systematycznie nawozić od maja do lipca,

 ale niedużymi dawkami nawozów,
 gdyż są wrażliwe na zasolenie gleby,

 lub stosować nawozy o przedłużonym działaniu.
 Koniecznie należy stosować nawozy kwaśne

 (siarczan(VI) amonu, siarczan potasu),
 a najlepiej specjalne mieszanki nawozów do rododendronów.
 Kwasowość otrzymanego podłoża nie powinna przekraczać pH 4,5 – 5.
 Nie należy wapnować. Aby rośliny obficie kwitły na następny rok,
 należy po przekwitnięciu wyłamywać kwiatostany, gdyż stają się nieładne,
 a ponadto wyczerpują nadmiernie roślinę.
 Ani azalie, ani rododendrony nie wymagają żadnego cięcia.
 Należy tylko usuwać uschnięte liście i obumarłe pędy.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie ;-)