Borówka wysoka

Borówka wysoka (Vaccinium corymbosum),

 często nazywana borówką amerykańską –
 gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych (Ericaceae).
 Pochodzi z Ameryki Północnej.
 Jest uprawiany w wielu krajach, również w Polsce.

Borówka wysoka - krzew dorastający do 2,5 m wysokości.
Pędy silnie rozgałęziające się.
Pączki kwiatowe powstają w szczytowych partiach zarówno krótkopędów,

 jak i długopędów.
Liście; eliptyczne, całobrzegie, skórzaste, 

całobrzegie (u niektórych odmian płytko ząbkowane).
Kwiaty; zebrane w grona. 

Korona dzwonkowata, biała , białozielona lub różowa.
 Kwitnie od kwietnia do maja, kwiaty zapylane są przez pszczoły i trzmiele.
 Działki kielicha są trwałe, zrośnięte z zalążnią.
Owoce; typu jagody pozornej.

 Dojrzewają od połowy lipca do września.
 Są dużo większe od owoców borówki czarnej, podobne w smaku,

 lecz pozbawione brudzącego soku.
Korzeń; oprócz korzeni głównych posiada bardzo dobrze rozwinięty 

system drobnych korzeni,
które w początkowej swojej fazie wzrostu pełnią rolę włośników 

(u roślin wrzosowatych brak na ogół włośników).

 Owoce borówki są bardzo bogate w związki bioaktywne.
Zawierają najwięcej witaminy C, pozostałe witaminy na poziomie istotnym to:
 witamina B1,witamina B2,witamina B3,kwas pantotenowy,

witamina B6, kwas foliowy,witamina A, witamina E.
Badania wykazują że owoce borówki są bardzo dobrym źródłem polifenoli, 

których działanie przeciwzapalne,
 antykancerogenne oraz przeciwdziałające chorobom układu krążenia jest udowodnione.

 

 Borówka wysoka 'Chandler'

 Krzewy rosną silnie, mają pokrój wzniesiony. Plonują obficie i regularnie.
Owoce niebieskie, jędrne i smaczne.
Jej największe zalety to wyjątkowo duże owoce, 

największe wśród odmian borówki i długi okres zbioru.
 Polecana jako odmiana amatorska, do osłoniętych, nasłonecznionych miejsc.

Borówka wysoka 'Bluecrop'

Krzew silnie rosnący, o kulistym pokroju.
 Odmiana bardzo plenna, o średniej porze dojrzewania.
 Owoce duże, jędrne, pokryte intensywnym, jasnym, woskowym nalotem.
 Najwartościowsza odmiana borówki wysokiej,wytrzymała na mróz i suszę.

Krzew wymaga;
 gleby bardzo kwaśnej, o pH 4-5, a nawet 3,5-4 (oznaczane w KCl).
 Gleba musi być próchniczna a optymalna

 zawartość próchnicy wynosi 3,5% i więcej.
 Najlepsze są gleby z torfu kwaśnego.

 Na glebach lekkich niezbędne jest nawadnianie.
 Jednak woda z naturalnych zbiorników przeważnie nie nadaje się do tego celu,

 ze względu na zbyt wysoki odczyn i musi być zakwaszana.
 Poziom wody gruntowej nie może być wyższy niż 40 cm. 

Roślina wytrzymuje mrozy do -25° C.
 Przy -30° C mogą przemarzać cieńsze pędy, 

a nawet całe części rośliny wystające ponad warstwę śniegu.
 Wiosenne przymrozki mogą zniszczyć część kwiatów.

  W warunkach uprawy amatorskiej należy
 pod każdą sadzonkę wybrać dół o głębokości ok. 40cm – szerokości 50 cm i wypełnić go mieszanką gleby z torfem kwaśnym.
Do nawożenia używa się wyłącznie nawozów kwaśnych.
 Każdej wiosny należy nawozić siarczanem potasu,siarczanem amonu,

tj. (garść nawozu pod krzew).
 Nie należy stosować nawozów fosforowych, gdyż wnoszą one do gleby wapń.

Pozdrawiam serdecznie, sympatycznego,oraz udanego tygodnia życzę:)