Rudbekia (Rudbeckia)

Rudbekia (Rudbeckia) – 

rodzaj roślin z rodziny astrowatych,
obejmujący ok. 15 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej.
 W Polsce w środowisku naturalnym występują tylko dwa gatunki:
 rudbekia naga i rudbekia owłosiona
(obydwa to kenofity i agriofity – uciekinierzy z upraw).

 W uprawie jako rośliny ozdobne występuje kilka innych gatunków;

• rudbekia błyskotliwa

• rudbekia dwubarwna

• rudbekia lśniąca

• rudbekia okazała

 Wszystkie najlepiej rosną na gliniastych, dobrze zatrzymujących wodę glebach.
 Mogą rosnąć w pełnym słońcu lub w półcieniu.
 Rozmnażają się przez wysiew nasion lub przez podział rozrośniętych kęp.
 Popularne w Polsce gatunki (rudbekie naga, lśniąca i owłosiona)
 są w pełni mrozoodporne.

 Byliny, rośliny jednoroczne lub dwuletnie o wzniesionych pędach

 wysokości (w zależności od gatunku)
 od kilkudziesięciu cm do 3 m.
 Kwiaty zebrane w koszyczki.

 Brzeżne kwiaty języczkowe w koszyczkach są duże i jaskrawe.
 W środku koszyczka występują kwiaty rurkowate w kolorze od zielonego
poprzez rdzawy i purpurowy aż po niemal czarny.
 Nadają się na rabaty oraz na kwiat cięty. 

Odmiany ozdobne;

• 'Herbstonne' – pochodzi ze skrzyżowania rudbekii błyskotliwej z rudbekią nagą.

 Ma żółte, pojedyncze koszyczki, gładkie liście i jest wyższa od typowego gatunku.

• 'Golden Glow' - odmiana o pełnych, puszystych koszyczkach

• 'Goldquelle' - ma jaskrawożółte, pełne kwiaty

• Goldsturm' – wysokość do 60 cm, złotożółte koszyczki o średnicy do 12 cm.

Rudbekia błyskotliwa (Rudbeckia fulgida) –

 gatunek byliny należący do rodziny astrowatych.
 Pochodzi z Ameryki Północnej, rośnie dziko w stanach Georgia, Teksas i Floryda,
do Europy sprowadzona została dopiero w XVIII w. przez ogrodników.
 W Polsce wyłącznie jako popularna roślina uprawna (ozdobna).

Tworzy gęste kępy. Wytwarza rozłogi, 

za pomocą których rozmnaża się wegetatywnie.
Łodyga wzniesiona, prosta, sztywna, 

pokryta drobnymi włoskami, rozgałęziająca się.
 Osiąga wysokość 40-60 cm. 

Dołem kanciasta, górą żeberkowana.
Ulistnienie skrętoległe.
Dolne liście szerokojajowate z ostrym końcem i ząbkowane,

 górne lancetowate i całobrzegie.
U typowej formy są szorstko owłosione.
Kwiaty;zebrane w kwiatostany typu koszyczek.

 Duże brzeżne kwiaty języczkowe są intensywnie żółte lub jasnopomarańczowe.
 Wewnętrzne kwiaty rurkowe są ciemnobrązowe, prawie czarne. 

Dno koszyczka jest silnie wypukłe, plewinki orzęsione tylko na brzegach.
Kwitnie od lipca do połowy października.

Roślina uprawiana ze względu na swoje piękne kwiaty,

 jako roślina rabatowa, a także na kwiat cięty,
 który w wazonie z wodą długo zachowuje świeżość.
 Jest wdzięcznym do uprawy gatunkiem – ma długi okres kwitnienia,

 a nawet po przekwitnięciu zdobi ogród swoimi owocostanami.
 Jest wieloletnia i łatwa w uprawie –

 rośnie bujnie nie pozwalając się tak łatwo zagłuszyć chwastom,
jest też całkowicie odporna na mróz i bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Nie ma szczególnych wymagań co do gleby, ale na żyznej rośnie oczywiście bujniej.
 Należy wybierać stanowiska słoneczne, roślina znosi półcień,

 ale najładniej kwitnie na słonecznym miejscu.
 Przy długotrwałej suszy należy podlewać. 

Przed kwitnieniem nawozi się ją 2-3 razy.
Po przekwitnięciu należy ściąć ją nieco nad ziemią.
Rozmnaża się ją z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej.

Rośliny osłabione, np. 

przez długotrwałą suszę bywają atakowane przez mszyce i przędziorki.
Biały nalot na liściach świadczy o chorobie grzybowej. 

Jest to mączniak prawdziwy lub mączniak rzekomy.
 Zwalcza się je środkami chemicznymi.

Pozdrawiam...miłej , ciepłej niedzieli i nowego tygodnia ...:)