Cukinia

Kabaczek - (Cucurbita pepo var.giromontina, cukinia) -

 odmiana dyni zwyczajnej.
 Odmianę wyselekcjonowano we Włoszech i stąd 

pierwotna nazwa "cukinia" od włoskiego zucchina (tj. mała dynia).
 W Polsce roślina (kabaczek,cukinia) jest uprawiana i znana pod obiema nazwami.
 Uprawiane formy mogą różnić się znacznie, 

więc zależnie od nazwy pod jaką je otrzymano do uprawy,
 traktowane są nawet jako odrębne gatunki. 

 

  Cukinię często określa się mianem kabaczka,

 co poniekąd jest poprawne, ale nie do końca.
 Oba warzywa są odmianami dyni zwyczajnej,

 ale mimo to nieco się od siebie różnią.
 Owoce są bardzo podobne w smaku i wyglądzie

 (kabaczek jest nieco dłuższy i smuklejszy od cukinii),
 ale już pokrój roślin jest zupełnie inny.
 Kabaczek ma formę płożącą i dość szeroko rozpościera swoje pędy,
 natomiast wyprowadzona od niego cukinia, to dość zwarty i wzniesiony krzaczek,
 o dużych, pokrytych włoskami liściach.
 Te cechy mają szczególne znaczenie dla osób,

 które nie dysponują dużą ilością miejsca pod uprawę warzyw.
 Dlatego do posadzenia na małych działkach lepszym wyborem 

będzie cukinia niż kabaczek.

 

 Cukinia jest warzywem ciepłolubnym, potrzebuje dużych ilości wody,
wymaga gleb żyznych, zasobnych w próchnicę.
Roślina może być uprawiana z siewu wprost do gruntu lub z rozsady.
Łodyga wzniesiona,od pędu głównego odrastają krótkie pędy.

 Pokrój krzaczasty,
liście osadzone na długich ogonkach,głęboko wcinane.

 Kwiaty żółte, rozdzielnopłciowe, owadopylne, pojedyncze, 

bardzo duże o 5 płatkach i 3 lub 5 komorowej zalążni.
 Na tej samej roślinie najpierw wyrastają kwiaty męskie, później żeńskie.
Owoce, silnie wydłużone,maczugowate,

na przekroju wygląd podobny do ogórków.

  Najlepiej zbierać cukinie, gdy osiągną około 12 -15 cm, 

ponieważ wtedy ich miąższ jest najsmaczniejszy.
 Zebrane owoce można z powodzeniem przechowywać w lodówce.

 Cukinia należy do warzyw niskokalorycznych, o niezbyt dużej wartości odżywczej.
 Zawiera spore ilości cennych i wartościowych składników odżywczych jak np. soli mineralnych (magnez, wapń, potas, żelazo),
 witamin (głównie z grupy B oraz witaminy PP, C, K) oraz karotenu.

 Główną zaletą jest wyborny smak.
 Ponadto odkwasza organizm oraz sprzyja przemianie materii.
 W owocach cukinii nie odkładają się metale ciężkie.

 

 

Cukinia - Nefryt F1  (Mieszaniec)
Odmiana bardzo plenna,wczesna.
Roślina krzaczasta,dającą dużą liczbę pędów bocznych.
Owoce młode mają lśniącą,intensywnie zieloną skórkę z kremowymi cętkami.
Miąższ bardzo kremowy,kruchy.
Najwartościowsze są owoce do 20 cm długości.
Nie wymaga ochrony chemicznej,tolerancyjna na chłody.
Owoce nie kumulują metali ciężkich.

 

W Polsce cukinia jest warzywem coraz częściej uprawianym.
Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, 

że to warzywo jest nie tylko niezwykle smaczne i mało kaloryczne,
 ale również daje wiele możliwości wykorzystania.

W kuchni wykorzystuje się nawet kwiaty cukinii -

 można je smażyć w cieście lub nadziewać i zapiekać.
 Po krótkiej obróbce cieplnej, zyskuje na smaku

najczęściej wykorzystuje się ją do grillowania,
 zapiekania (nadzianą np. farszem mięsnym),

 duszenia (sosy mięsne z dodatkiem warzyw),
 gotowania (znakomite leczo) a nawet przyrządzania deserów (dżem z cukinii).
Można nawet z dodatkiem cukinii upiec słodkie ciasto.
 Z powodu dużej zawartości wody, 

nie jest warzywem odpowiednim do mrożenia i suszenia,
 można ją natomiast marnować.

 

 

 

 

 

 

 Pozdrawiam...pogody ducha i miłego dnia życzę:-))