Dzwonek brzoskwiniolistny

Dzwonek (Campanula) –

 rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae)
 występujący w naturze w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej,
 z największym zróżnicowaniem gatunkowym w rejonie Morza Śródziemnego i liczący ponad 200 gatunków.

 Gatunki występujące w stanie dzikim w Polsce:

•   dzwonek boloński (Campanula bononiensis)
•  dzwonek brzoskwiniolistny (Campanula persicifolia)
•  dzwonek jednostronny (Campanula rapunculoides)
•  dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia)
•  dzwonek pokrzywolistny (Campanula trachelium)
•  dzwonek rozpierzchły (Campanula patula)
•  dzwonek skupiony (Campanula glomerata)
•  dzwonek syberyjski (Campanula sibirica)
•  dzwonek szczeciniasty (Campanula cervicaria)
•  dzwonek szerokolistny (Campanula latifolia)

 Gatunki górskie flory Polski:

•  dzwonek alpejski (Campanula alpina)
•   dzwonek brodaty (Campanula barbata)
•  dzwonek drobny (Campanula cochleariifolia)
•  dzwonek karkonoski (Campanula bohemica ssp. bohemica)
•  dzwonek piłkowany (Campanula serrata)
•  dzwonek Scheuchzera (Campanula scheuchzeri)
•  dzwonek wąskolistny (Campanula polymorpha)

 Wszystkie należące tu gatunki to rośliny zielne, głównie byliny,

 ale jest też kilka gatunków roślin jednorocznych lub dwuletnich.
 Korona kwiatów jest dzwonkowatego kształtu, u niektórych gatunków jednak kwiaty są bardziej wydłużone, w kształcie urny lub gwiaździste.
 Najczęściej kwiaty są w różnych odcieniach koloru granatowego lub purpurowego,

 u niektórych gatunków są także różowe lub białe.

Dzwonek brzoskwiniolistny (Campanula persicifolia) –

 gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae).
 Występuje w Europie i na Syberii, w Polsce dość pospolity na niżu i w Karpatach.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
 Rośnie w świetlistych lasach i zaroślach, na glebach zasobnych w wapń,

 od równin do niskich gór.

Dzwonek brzoskwiniolistny -

 bylina, dorasta od 30 do 90 cm, łodyga  naga lub omszona,

 skąpolistna i skąpokwiatowa, przeważnie pojedyncza.
 Roślina posiada poziome, czołgające się kłącze.
Liście dolne podłużnie lancetowate, łodygowe wąskolancetowate,

 siedzące, sztywne i błyszczące.
 Blaszka odlegle i drobno ząbkowana, nasada stopniowo zwężająca się w ogonek.
Kwiaty: zebrane w rzadkie 1–6 kwiatowe grono.
 Są duże, szerokie i półkoliste, niebieskie (rzadko białe), o szerokości i długości ponad 3 cm.
 Dzwonkowata korona ma ząbki wcięte do 1/3 długości.
 Pomiędzy zatokami działek kielicha brak wyrostków.

 U nasady szypułek kwiatowych 2 podkwiatki.
Owoce:torebka otwierająca się pod szczytem, lub w połowie długości.

Roślina ozdobna często uprawiana w ogrodach. Szczególnie nadaje się na rabaty.
 Odmiany uprawne osiągają wysokość 60–100 cm.
 Wymagają próchniczno-gliniastej gleby i słonecznego lub półcienistego stanowiska.
 Można je uprawiać z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej.
 Po przekwitnięciu kwiaty usuwa się. Liście jadalne.

Uśmiechnij się! Uśmiechnij! Ot,tak...Miłego dnia:)Pozdrawiam...:)