Sit rozpierzchły

Sitowate (Juncaceae) – rodzina roślin jednoliściennych.
 Liczy ok. 430 gatunków skupionych w 7 rodzajach.
 Rozpowszechnione są one na całym świecie,

 przy czym w strefie tropikalnej głównie na obszarach górskich.
 Najbardziej zróżnicowane są w strefie klimatu chłodnego umiarkowanego oraz w górach.
 Najczęściej zasiedlają siedliska wilgotne.
 We florze Polski występują tylko dwa rodzaje roślin należące do tej rodziny:
sit i kosmatka.
Kosmatka: do flory Polski należy 10 gatunków.
Sit:  w Polsce występują 22.
 Znaczenie ekonomiczne jest niewielkie – niektóre gatunki wykorzystywane są w plecionkarstwie i są sadzone jako rośliny ozdobne.
Łodygi różnych gatunków sitów (np. sit rozpierzchły, sztywny i bałtycki) 

wykorzystywane są do wiązania i wyplatania.
 Niektóre gatunki sitów i kosmatek sadzone są jako rośliny ozdobne.

 Sit rozpierzchły (Juncus effusus) –

 gatunek byliny z rodziny sitowatych((Juncaceae).
 Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy,

 na Australię został zawleczony.
 Brak go w Azji środkowej i północnej oraz w środkowej i zachodniej Afryce.
 W Polsce pospolity, występuje w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.
Rośnie nad brzegami rzek, stawów, na podmokłych łąkach i pastwiskach,

 zaroślach i torfowiskach przejściowych.

Roślina tworzy duże, gęste kępy do 1,2 m wysokości z gęstą wiązką korzeni.
Łodygi szydlaste, bezkolankowe, żywozielone, częściowo wypełnione rdzeniem

 (rdzeń ciągły, nieprzerywany),
u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, brunatnymi pochwami.
 Łodygi są gładkie, 

natomiast u podobnego situ skupionego pod kwiatostanem są żeberkowane.

 Liście: wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg.
Kwiatostan:wierzchotka szczytowa.
Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka.
Kwiat drobny, brunatny, długości 2–2,5 mm, pręcików 3–6. 

Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Owocem jest trójkanciasta torebka, która na szczycie jest wklęsła z dzióbkiem,błyszcząca.
Nasiona:drobne (do 0,3 mm długości), jasnoczerwonobrunatne.Kiełkują słabo.

 Ziele i korzeń zawierają kwas krzemowy,

 stosowany w medycynie ludowej jako środek moczopędny.
 Ziele służy tez do wyrobów plecionkarskich.

Występuje na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza).
 Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych.
 Występuje często i masowo także w okrajkach torfowisk przejściowych.

 Pozdrawiam serdecznie i miłego, pogodnego weekendu życzę :))).